Tutsak bir gülüm ben
Kopardılar dalımdan
Ayrı koydular toprağımdan
Su vermediler pınarımdan
Soldurdular hayatımdan
Sevgi vermediler
Ne kadar dedimse de dinletemedim
Güzellik parmaklıklar ardında olmaz dedim
Güzellik teşhir edilmez dedim
Saflık hapsedilmez dedim
Kanatlar uçmak içindir dedim
Tutsak edilmez dedim
Sen böyle tutuyorsun ya boynumdan
İçimde kelebekler uçuşuyor
Tomurcuklar patlıyor, çiçekler açıyor
Bir bahar yağmuru ıslatıyor her yanımı
Sonra bir güneş açıyor
Bir gök kuşağı ona eşlik ediyor
O kız da üç gün yaşadı
Birinci gün bebekti
Ertesi gün çocuktu
Sonuncu gün genç kızdı
Sabırla bekledim
Üçüncü günü zor ettim
Üç mart iki bin on yedi
Tam tarihte ay büyük yazılır
Bendeyse her tarih küçük kalır
Çeklerde ve senetlerde bitişik olur
Verilmiş sözlerde apayrı durur
Üç mart iki bin on yedi
Şairlerden ilham almak
Şiirlere yansıma yazmak
Bana has üslubumdur
Onlardan kendime katmak
Kendimden onlara bulaştırmak
Bana has üslubumdur
Mekanın cennet olsun
Üstat Cemal Safi
Toprağın bol şiirli olsun
Değildir artık methiyeler kafi
Ağıtlar yeri, göğü inletir
Yetimdir artık dizeler
Uzak durma bana
Ayrı yerde kalma
Bütün sevincim kurur
Yorgan döşek diken olur
Gel usulca
Uzan göğsüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!