Okudu, gezdi ve çokça yaşadı.
Pat pat motorumuz gümbürder
Fır fır pervaneler döner
Kanatlar tutku ile uçar gider
Evet, ben ve kalbim, bizler
Kuş olmak istedik
Gökyüzünü seçtik
Tüm bu beyaz papatyalar
Acınası bir ölümün kıyısındalar
Ne su getirir tenlerine canlarını
Ne gübre doyurur aç ruhlarını
Ne de azrail işitir yakarışlarını
Bir ben bilirim hasret dolu bakışlarını
Ne acısı mühim ne tatlısı
Eşiklerimiz birbirine el kapısı
Hep derdin ki bize yok ayrı gayrı
Kalacağız birbirimize herkesten apayrı
Oysa şimdi hayatlarımız farklı
Yüreklerimiz ellere sarılı
Aç kollarını iki yana!
Aç aç, kocaman aç!
Hah, işte seni bu kadar seviyorum
Bu kadarcık mı deme bana
Senin iki kolunun arası cennettir bu garibana
Dünyaları verseler bu aşığına
Adam gibi sevmeyi
Öğret bana
Kırmadan dökmeden
Yormadan yorulmadan
Adam gibi sevmeyi
Öğret bana
Aferin sevgilim
Bir şiir daha kirlettin
Bir hece daha hiç ettin
Yarım yamalak terkedildim
Gülüşün kalmış penceremde
Sil sil geçmiyor
Affetmeyip ne yapalım
Hiç sevmemiş gibi kin mi tutalım
Sevmedi diye nefret mi kusalım
Hiç sevmemiş gibi haset mi kuralım
Affetmeyip ne yapalım
El alem onunla gününü gün etsin de
Ağaç oldum sevgili
Sokağın başında beklerken
Sen çıkacaksın balkona derken
İzleyeceğim seni sofra bezi sallarken
Ekmek kırıntıları attığın gibi seversen
Yetinemem, aç gözlü olurum
Ağladıkça
Sel yıkar tebessümleri
İri taneler dökülür
Kutsallık atfederim
Her damlasına gözünün
Deliye dönerim öfkeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!