Ay ışığı korkuturdu onu
Saklanırdı her gece
Kuytu bir karanlığa
Yakın olmak ne çare
Öldürmüşse kalbini
Etten bir yığındı bedeni
Durup geri dönmeye vakit yok
Aynalardan yansımalar ancak anlatabilir
Yaşanan tüm pişmanlıkları
Giderek küçülüyor acılar
Mazide kalıyor sızılar
Mola vermeye vakit yok
Aynı sayfadan bakalım bir birimize
Sen satırlara can ver
Ben bu aşkın altını çizerim
Önemli yerlerde öpüşelim
Böylece hiç unutmam
Anladıklarımı gözlerinle sor
"Ayşe, Ayşe'm!"
Göz göze geldiler. Selin şaşkın bir ifade ile konuştu:
"Ben Ayşe değilim. Benim adım Selin."
Azıcık varsa merhametin
Yüreğimi sök de öyle terk et
İçinde sen varken rahat durmaz
Kırar döker ne varsa elimde
Azıcık merhametin varsa
Karanlığın rahminde
Mırıldanırım
Şöyle tane tane
Dizerim şiirleri inci gibi
Büyütürler içimdeki hisleri
Al al olur yanaklarım
Hemencecik belli eder yanıklarım
Baba, ben bu heceyi bilmiyorum
Nasıl okunur
Nasıl söylenir
Nasıl anlatılır
Nasıl anlaşılır
Üç harf; aşk
Baba, bana sevmeyi öğretir misin?
Lütfen baba, mutlu olmak istiyorum
Mutlu etmek istiyorum
Bir kadını incitmeden sevmeliyim
Güzel, tatlı sözler etmeliyim
Saçlarını şefkatle okşamalıyım
Bak göğe
Kırmızı uçuyor
Kalbimi yuvasından çekiyor
Kırık kanatlı serçeyi seçiyor
Onu camdan aşağı itiyor
Bak göğe
Üşüyorum bu yağmurlu havada
Ürkek ve başıboş serçe gibi
Uçuyorum bir kayadan ötekine
Uğurunu kaybeden biri gibi
Bezginlik var halimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!