Refika Doğan Şiirleri - Şair Refika Doğan

Mektubunda resmimi istemişsin,
Ne de güzel içini süslemişsin.
Katlayıp ucunu da islemişsin,
Bakam dedim bakamadım, zor bacı…
Bakam dedim bakamadım, zor bacı...

Bugün mübarek Miraç Kandili...

Sevgilinin basamak basamak kanatlanıp göğe çıktığı, Sevgiliye kavuştuğu an…

Yaratan’ın ve elçisinin bütünleştiği ve bu bütünlüğün en saf, en içten duygularla yâd edilip; ellerin bu derin hissiyatla, yakarılarla O’ na açıldığı kutlu, anlamlı gece…

Yeni Edebi Akım: Gülce Başlıkları

ÇAPRAZLAMA:


1-Hece şiirimizde kafiyenin yönlendirici, çoğu kere kısıtlayıcı etkisinin azaltılmasını amaçlayan bir nazım türüdür. Kafiyelerin bir dörtlük içinde ÇAPRAZLAMA olarak yerleştirilmesi ile meydana gelen bir nazım türüdür.

Bugün gidişinin, kolumu kanadımı kırışının birinci yıldönümü Sevim! İnsan dostunun kanadını kolunu kırar mı hiç..Kol kanat kıran dost sevilir mi..? Sevilir dost, sevilir...Kol kanat da kırılır..Bu kırmalar başka başka, bu sevmeler başka...! Sende istemedin kanadımı kolumu kırmayı, sende istemedin bu gitmeleri, biliyorum ama, mukadderat..! İstemeden kırılan bu kanatlar, bu savrulup gitmeler mukadderat...

Keşke gitmeseydin taşları atsaydın kafama...Kırsaydın, yarsaydın gözüm başımı da, yaşasaydın yeter ki..Dostun taşıyla kafa göz yarılamayacağını biliyordun değil mi? Ancak, gidişinle yaralanacağımı da...

Seni özlüyorum...Yaptığın muzipçe sürprizleri, kısık gözlerindeki sevecenliği...O sevecenlikteki duru insanlığı...Âh Sevim, âh özüm..! Özlemiyle ruhumu beslediğim dostum, kardeşim, arkadaşım, bacım bilsen; öyle arıyorum ki seni...Gitgide çirkinleşen ilişkiler içindeki insan suretlerinde arıyorum o duru bakışını, can!

Güzelleri görünce unutulmak kaderse
Gelsin, yalnızlığıma dokunsun güz elleri
Dökülsün yaprak yaprak yüreğimin hederi
He, der miyim bir daha, aşk buraya kadarsa...

Kadı’ nın huzurunda bilsem ki af dilemiş