Ne kadar zorluklarla, kazanıldı bu ğünler.
Bir daha yaşanmasın, o acı kara günler.
Mimarısın bizlerin, muhteşem eserlerin,
Elleri öpülecek, fedakar öğretmenler.
Aydınlık fenerleri, karanlıkları geçti.
Sonsuzluk bilmeceşi,
Bu gökem, bu gizem,
Neyin, nesi.
Görebilirmi gözler,
Anlatmaya yetermi sözler.
Beyhude;
Ey!
Tanrı' nın nadide çiçeği,
Çevrene yayılır,
Mis gibi kokun.
Okşar;
Kulaklarımı, yumuşak sesin.
Anam,
Kurdun, kuşun,-çiçeğin, böceğin,
Her şeyin anası,
Doğurgan toprak anam.
Cennet;
Bahçende,körpe bir çiçekken,
Bırakın;
Dökülsün,
Sevinç, göz yaşları göklerden.
Gevşesin,
Kabarsın, döl tutsun, topraklar.
Sevinsin;
Hayatı pamuk ipliğine bağlı,
Yüreği param parça,
Boynu bükük,
Dokunsan ağlayacak.
bir imdat! arar,
O kaldırım senin, bu kaldırım benim,
Anımsarım,
Şımarık çocuk gibi,
Benimle kavga ettiğin günleri.
Hiç yanıt vermezdim,
Kıs-kıs güler,
Kıskançlık nöbetleridir,
Garip,
İçini çekti,
Sonra gözlerinden yaşlar,
İbrikten boşalırcasına,
Akmaya başladı.
Bir günahmı işlemişti?
Yangın;
Doğduğun gün başlar,
Farkına varamazsın,
Göremezsin, doğduğunu göremediğin gibi.
Sonra rüzgar kovalar alevleri,
Geriye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!