Rasim Yılmaz Şiirleri - Şair Rasim Yılmaz

Geceden kalma umudu kırık hayallerim var benim. Senden sonra soruların ayazında kaldı aklım ve kamçıladı duyduğum o sözler seni seven yüreğimi ya doğruysa beni sevmediğin ya doğruysa senin için sadece bir hevestim anlık yaşanılası bir aşktım. Gecemi aydınlatan yıldızlar kaydı bi anda o soruların girdabında. Çalarken radyoda Zeki Müren ‘’BULAMAZSIN BENİM GİBİ SEVENİ’’ zifiri karanlıklara büründü dört bir yanım sen bilmiyorsun.

Gözümden süzüldü sevincim inceden inceye, zaten mutluluğa da pek alışık değildim hani, olmadı boş ver üzülme. Seninle biraz olsa da ne demek olduğunu hissetmiştim olmadı, fazlasını tamamlayamadık ne yazık ki. Her gün güzel bir şeymiş gibi buda yarım kaldı benim gibi. Oysaki seni ne çok sevmiştim be sevgili

Kelimelerin uğultusu terketmedi beni yine bu sabah. Ruhumu daralttı, canımı yaktı, tüm hayallerimin ipini çekti, son bir vedaya bıraktı yüreğimi sol yanıma son kurşunu sıkarak gidiyorum senli sensizliğime bu defa acıyarak kendime seni sevmekten vazgeçiyorum sevgili

İmrendiğim aşklar gözümün önünde
İç çekerek acılarım, seyre dururlar öylece
Hayalsiz kalan yüreğimle
Virane olmuş bir beden
Umutları yetim kalan bir aşk!

Her şeyin sen olduğu gecelerimden birindeyim
yine..
Özlemlerinin girdabında kavrulan
Sokak köşelerine sinmiş yalnızlığımla
özledim seni
sen farkına varmadan

Parmak uçlarıma kadar hissediyorum ayrılığın sancısını
Ve kanayan yanlarımın acısında biçare kıvranırken
Uzaklaşan gölgende gördüm iki damla göz yaşını
Ve anladım severek ayrılmanın tek taraflı olmadığını

Katran karası bakışlarının derinliğine gömdüm ruhumu

Tek bir seslenişi bekledim
geceler boyunca...
Radyoda çalan türkü kavurdu geçti yüreğimi
geçmişten kalan bir cümle
avuçlarımda ufalanırken
gözlerime nem düştü

Gece karanlığı kucaklarken
kızılca parlaklığın arasında bir suret belirir
Mavi, masmavi iken birdenbire siyah bir pelerine bürünür
sonra bütün pencerelerden rüzgar eser
Düş evlerin yıkılır...

Ben kimim neredeyim bilmiyorum
karmakarışık duyguların esiri olmuş yüreğim
senin yokluğunda canımın yangınını hissetsem de
dönmek ölümdür bedenime
arada kalmış yüreğimin acizliğinde
isyan duygularım ayaklanıyor sabahın ilk ışıklarında

Bir yalanı saklıyor sanki sözlerin
ve gözlerinde derin bir karanlık görüyorum
sanki titriyor sesin dudaklarında
ellerin olmadığı kadar soğuk
hislerim karmakarışık
yıldızları izliyorum hayalinle

Aşk Bitti Dedikçe

"Aşk da bitti" diyordu şair
Soluksuzca tekrar tekrar
duyunca acıyan sesini
aklımdan silmek istediğim

İçimden dökülmesin artık
kendi sesim…
Hiç bir kök merhem olmasın
yarama…
Bırak kırlangıçlar geçsin
üstümden…