Ve işte sustum!
kesildi feryatlarımın sesi
lal oldu kelimelerim kanayan alfabemde
artık gözler dile geldi ey sevgili
duy duyabilirsen beni!
Ay ve yıldızlar sıcak olmasalardı
Geceler sıcak olur muydu bu kadar?
Ve gök yüzü bu kadar parlar mıydı?
Asıl bulutlardır soğuk olan
Çünkü onlardır
'Yağmurları' taşıyan...
Yağan her kar tanesinde
dokunurum ruhuna,
üşüyen parmak uçlarımın
ısındığını hissederim yavaş yavaş
Ve o an anlarım ki
ben çoktan sen olmuşum
Sevmek bu kadar acı mıydı anne?
Yüreğimin her çırpınışında ölecek miydim böyle?
Ve sevgim hep yetim mi kalacaktı?
Söyle bana anne
Beni senden başka seven olmayacak mıydı?
Ben sevdim anne, çok sevdim
Sevdamın gurbetinde ben, sılasında sen
Yokluğuna hüküm giyen yanımla
Boşluğuna düşüyorum hayatın
Sana hasret kalan canımla
Avazım düşüyor bu kentte
kalbinin güzelliği yüzüne vuran
yüreği temiz sevdası büyük olan
seni sevmeme neden o kadar çok şey var ki
kelimeler kifayetsiz imkansız tarifi
seni sana nasıl anlatsam bilmem ki
karıncayı bile incitmeye korkan
Hep uzaktan sevdim
dokunma mesafesinde
dalgın bir bulut misali
izledim hep seni
sessiz harfleri askıya astım
sen seslileri kulan diye
Kaybolmak istiyorum sende
seninle öyle bir kaybolmak ki
kimsenin bulamayacağı
zifiri yalnızlıklarımda saklı kalmak
zaman geçtikçe unutabileceğim
kayboluşlarım olsun istiyorum sana
Sus!
Sakın konuşma
Sevgine dair hiç bir kelime duymak istemiyorum
Değmesin nefesin nefesime
Ayrı yollarda yürüyen iki canız artık seninle
En zor zamanlarda çekip gitmeyi hep isteriz
koşar adım uzaklaşmak sorunlardan
tek çıkış yolunu ayrılmakta sanırız
bıkkınlık değince yüreğe
dibe vurur tüm duygular
ve anlaşılmadığımızı hissettiğimizde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!