Kalpler sevildikçe şımarır ya hani
sevdim be sen şımardıkça ben daha çok sevdim seni
ah bu söz dinlemez yaramaz, aşkına arsız kalbim
oyuna alınmayan çocuklar gibi
gizli saklı kimsesiz sevdi seni
Bugün pazar
yağmurların çiselemesinden anlamalıydık
gidişlerin hazırlandığını
ve yüreklerin acı bir senfoniyle bölüneceğini
meğer gökyüzündeki maviliğin kaybolması bu yüzdenmiş
anlamadık.
Gel artık
Çiviler çaktım yüreğime yokluğunda
Kapılara tel örgüler ördüm
aralamasın hiç kimse yalnızlığımı
soğuk duvarlar eşlik etsin gözlerime
aksın terler boncuk boncuk soğukluğunda
Gel desem sana hayallerinle
Bir ömür misafir olur musun kalbime?
Hüzün yerine mutluluk aksın sözlerinden yar
Bu denli aşkınla yanarken ben sende yok olayım
Bırak da bu gece gözlerinin karasında kaybolayım
Bu gece içimden geldiği gibi konuşayım sana
İmkansız sandıklarımızın öyle olmadığını bile bile
Acı çekmekle yorulan kalbimin feryatlarını duymazdan gelmelerine
Neden diye sorsam suskunluk girdabında kaybolan dünyam
Cesaret edip sarılamayan ama hep kaybetmekten korkandım
Biteceğini bilip büyülendiğim bakışlarının
Yaşamak yinede inadına seni sensiz
Ellerimin ayasından
kayıp giden günahlarımdan
yarim sırma saçlarından
zülfünden sark da düş bana
gözlerinin karasından
yüreğimin ta ortasına
Yağmurlu bir havada şemsiyesiz çıkmalıydı
ve sırılsıklam olana kadar kalmalıydı el ele
çiseleyen yağmurun altında üşümeden sarılmalıydı bedenler
Güneşi yutmuşçasına yanmalıydı kalbin sıcak nefesinde
Canım yandığında
sen üzülme diye
sakladığım gözyaşımı
özlemin haddini aştığı
zamanlarda
sen diye sarıldığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!