Rasim Yılmaz Şiirleri - Şair Rasim Yılmaz

Kim bilir kim, kaç yiğidi hasır üstüne yatırdı?
Sevenlerin üzerine doğan güneşi batırdı.
Ah bir dili olsa idi neler neler anlatırdı
Gözyaşlarını saklayan güncenin hüznü olmasa.

Anlamsız uzaklıklar gel desen gelirdim ben
Yollar uzak diyorsun bir gel de ne olur yar
Her an hasretindeyim ruhum senin istesen
Sanki kayıp viranım, sana ihtiyacım var

Bir rüyaya dalalım sende kapat gözünü

Mutsuzduk
Çünkü
Mevsimsiz özlemlerde taşıdığımız sevdamızı
Vuslatın kanatlarıyla uçuramadık.
Mutsuzduk
Çünkü

İncinir değersen narin bir daldır
Çiçektir her zaman kadın dediğin
Sevgisi kalbinde dudaklar baldır
Hüznü depremlere sebep olmalı

Gölgene eş olur her an peşinde

Ne kadar acı varsa gecenin örtüsünde
Saklanmışlar bir yere sobe deme zamanı
Kokusunu salar aşk sevdanın tütsüsünde
Yorgun gözler açılır cama vurur her anı

Zaman yüreğe yenik aralanır perdeler

Ey kalbimin gülü, ipek mendili;
İşlenen olmadı adından başka.
Seninle feryatta bülbülün dili,
Her sözüm sanadır her sözüm aşka!

Can yakan sözlerin dışında olsam

’ Şu semasında güvercinler olması gerekirken savaş uçaklarının geçtiği ilahi şehri görüyor musun?
İşte bebeklerin kana bulandığı Filistin ora, feryadın vurduğu yer...’

Nasıl kıyarlar sana çocuk
bir çöl sıcağında ya da bir kuyu başında
çalıntı düşler mezarlığına döner her yanın

S/onsuz Aşk

Sen benim özelim
Herkesten sakladığım güzelimsin
En güzel şiirim
Mısralarına adını mühürlediğim

Bir hüzün var boğazımda takılı kalan
ve
dört yanımı saran bir ayrılık kokusu

Sevdanın acılı türküsü ise kulaklarımda
her damla yaş adınla akıyor

İnsan hep solundan mı acır?
ne yana dönsem içim burkulur
gül kokan sokaklardan ne zaman geçtik
katmerleşti acılarımız sevgilim
değmiyor sesimiz birbirine
değmiyor..