Kahrederek geçen güne, haykırsak çığlık çığlığa
Gülelim mi ne dersin yar kalbime düşsün yolların.
Düşünce aşk göğsümüzden bilinmeyen bir sığlığa
Bulalım mı ne dersin yar kalbime düşsün yolların.
Hiç acı, hüzün olmasın sevda dolu bu temada
Yalnız gecelerimin parlak bakışları
kayan yıldızları çalıyor
onlar bile bir dilek hakkımı
çok görüyorlar
zifiri sessizliğinde
tek bir sese ihtiyaç duyuyorum
Gece olunca hüzne daldırıyor karanlık
Şarkı belli diyorsun kalbim yara alınca.
‘’Hasret ağır bir ceza sol tarafım viranlık
Farkı belli’’ diyorsun kalbim yara alınca.
Aşk için kör oluyor gözleri nicelerin
Kayıplarda sevdama giden yollar
pusu kurulmuş her yönüne hayallerimin
soluksuz kaldım
söyle neredesin...
İmkansızlık içinde seviyorduk ikimiz
Sevda yumaklarına ayrı ayrı sarıldık
Asla sonu olmayan yola düştü yolumuz
Sönmeyen ateşlerde karıldıkça karıldık
Sen ve ben
İmkansızlık içinde imkanı arayan
iki yüreğiz aslında
her sabah ayrı kentlerden uyanıp,
her nefesi sevda adına alan.
Derin ve sonsuz sevdik uzaklardan.
Galiba haklısın,
tesadüfen birbirimizi yakalamamız kolay değil
aramızdaki etkileşimi pek anlatmasa da
nedense aklıma
dağ,
uçurum
Her şey bitecek belki bir gün
Yürüdüğümüz yolun çıkmazına varınca
Ne sen kalacaksın nede ben
Bu hikayede başrol de olmayacağız bir gün
Unutulacak yazılan tüm şiirler
Dökülen onca göz yaşı
Umutları ellerinden alınmış insanlar
bazen nefes alıyor gibi görünseler de
içlerinde sadece kuşlardan cesetler taşırlar
o da senin göremeyeceğin kadar..
Her gece bir nur gibi bahtıma doğan güneş
Gönlümün kapısını çalanımsın kadınım
Güzelliğin vuruyor, sen oldun bu ruha eş
Dünüm, günüm, yarınım her anımsın kadınım
Yokluğun azap olur nefes alamam sensiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!