Yanarım, sebepsiz ayrılığa,
Sensiz geçen onca zamana;
Dalarken, gülden güzel, doyumsuz simana;
Hasret kaldığım her ana...
Engin denizler, eseridir o gözlerin.
İnce, kıvrak ve narin;
Güle benziyor, benim biricik yarim,
Ateşi, kavuruyor içimi hasretin.
Ser’in nefesini özledim...
Yenemedim kaderimi, yokluğunda;
Tek derdim, sensizlikti!
Duyulmayan feryadım,
Nefesimi kesti!
Verse de hayat, herşeyin en güzelini;
Tadı yok dünyanın,
Yoruldum sevgilim,
Dünyamı karartan,
Sonsuz yokluğundan;
Sevdiğine dokunamayan,
Şu aciz parmaklardan;
En hazin öykülerin hatırası kalmış kalbinde,
Omuzlarında, bir dünya Yük;
Nasır tutmuş sevdaların var belki senin de,
Acıtır, hem bölük bölük;
Gölgesi düşmüş ruhuma, nihayetsiz gecenin.
Ne sen dinlerdin sevdamı, ne ben söyleyebildim.
Aşkınla eriyor şu zavallı yüreğim; Sensiz ve çaresizim;
En büyük engelmiş, kötüymüş kaderim...
Yaş on iki, bir dondurma peşinde;
Hayatının en tatlı günü,
Ve belki de,
Bulunduğun en güzel yerinde;
...
Ah be yakışıklım, seni kanlar içinde;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!