Ey şiir gözlüm, beste sözlüm;
Senin tek güften, ben olmalıyım!!!
Ne sezersen sez, hayat sahnende;
Herhalde son perden, ben olmalıyım!
Kirpiklerin saplanmış, kalbime;
En çok seni kaybediyor...
Hiçbir güzellik, denk değil eşsiz güzelliğine;
Kıyaslar kifayet etmiyor.
Geceler kavuşmuyor sabaha;
Sensizliğim, hiç bitmiyor.
Bir ölünün cesedi gibi ve soğukmuş hayat,
Eğer sevgi yoksa,
Usulca çarpan,
Şu sıcacık yürekte.
Esaretmiş, acıymış aşk;
Eğer yürüyorsan,
Geçer mi hükmün, bir gün olsun, doğup batan güneşe?
Ayırabilir misin, akıp giden zamandan, kısacık olsun, kendine bir hisse?
Yoksa ''Geçen Geçti, Gelen Bir'' mi diyorsun;
Sen de sessizce?
Anlatacak ne çok şey var, benim de anlamadığım.
Sonu olmayan bu yolda, kimseyle paylaşamadığım.
Senden önce yaşanmayan;
Ve sonra kurtulamadığım!
Hata ise hata;
Günah ise affet Allahım!
Tükenmiş gençliğim, tıkanan yollarda;
Unutsam yalnızlığı, bir gün olsun yanında...
Sitemim, akan şu göz yaşlarıma,
Hiç istemeden yanaklarımı ıslatsa da...
Ah bi kuş olup uçsam,
Uçup uçup kalbine konsam;
Begonyalar içinde,
Manzaraya doysam...
En tatlı rüyalara,
Yaşlanmak güzel, yanımdaysan;
Nefes almak...
Sarılmak sana, kucak kucak!
Hayatın tadına,
En sevdiğimle varmak!
Vaz geçtim kendimden;
Akıntıya karşı çekilen küreklerden;
Korktuğum, koruduğum, herşeyden;
Söylemek zor ama tüm değerlerden.
Yolunda, hepsi devrilip elime geldi;
Bir birini deviren umarsız taşlar gibi!
Katrandan karaymış meğer yazım;
En çetin kışlara hasret kaldım!
Her mevsimi sen sanıp aldanmışım...
Kaç zaman oldu hala yalnızım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!