Üzülme,
Bil ki, kuruldu ilahi mahkemeler,
Kırıldı ışık yazan kalemler…
Eline bebek kanı bulayanlar,
Ve o kanlı cellatları koruyanlar,
Aşktan seslendin sana, “Yaradan aşkıyla Hu…”
Kozmozdan seslendim sana, “Sen özü Işık’tan bir varlıksın. Adonai…”
Yürekten seslendim sana, “Sen yeşili, pembeye çevrelenmiş şifamsın…”
Gönülden seslendim sana, “Sen en özge duamsın…”
Ruhumdan seslendim sana,“Sen diğer yarımsın…”
Ta o ilk yaratılış anından seslendim sana, “Sen karanlığı aydınlatan ışığımsın…”
Saklambaç oynama benimle,
Çanak çömlek patlar,
Yine de beni bulamazsın…
Sen saklansan,
Sağım solum hep sensin,
Bu durumda,
Yüceliğe açılan kapının anahtarını bulana ne mutlu... O ki ruhundaki yüceliği tüm varlığıyla birleştirdi... "Ol"duğu haliyle ne güzel... O gerçek varlığına bugün doğdu... Sonsuzluğa, "Bir" e, Dünya'dan aşkla doğabilene ne mutlu... O ki aydınlatmakta her yanı "Bir"liğin o göz kamaştıran ışığıyla... Bugün doğanlara ne mutlu, Dünya'ya doğdukları gün anahtarlar döndü, kapılar açıldı ve onlar sevginin sonsuzluğuna ulaştı...
Atalar sesleniyor gokyuzunden duyuyor musun?
Onlar ki deldiler demir daglari...
İmkansiz degildir hicbir sey,
Liderin yucelerdense eger...
Sadece denizlerin degil,
Gokyuzunun de derinlikleri var...
O derinlerden
Uzanip elimizi tutuyor,
Varligi Isik'tan,
Gonlu sevgiden,
Ruhunu, ruhumla birleştirdiğim de,
Duyduğum, sonsuzluğun
Şifalı sesidir…
Umutları seninle paylaştığım da,
Doğan, tüm kozmozu aydınlatan bir güneştir…
Ne zaman sana baksam şiir
Yazasım var,
Kara maddede yüzüp yıldız olup
Nebulalardan doğasım var,
Dünyanın maviliğinde
Gezegene tutunup dönesim var,
Işığın yanıyordu,
Ve sen çalışıyordun,
O an zihninden ben geçtim…
Antikacının kristallerinde takılı kaldı gözlerim,
Bardan gitar eşliğinde bir şarkı yükseldi:
Sana "Aşksın" dedim...
Seni ben yaratmadım ki,
Sen, O'ndan aşkla gelen "ol"dun...
e-kitap: https://www.mobidik.com/e-kitap/279/kozmik-fisiltilar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!