Özlem Şahin Şiirleri - Şair Özlem Şahin

Sen Akdeniz gibisin
Bazen en azgın dalgaları
İçinde barındırıp durgunlaştırıyorsun
Bazen de metrelerce dalga oluşturup
Kıyıya vuruyorsun.
Durgun da olsan, dalgalı da olsan

Bir eylem sabahı
Doğurmuş onu anası.
Bağrından koparmış
Hak peşinde koşarken
Yavrusunu doğurmuş.
Adı 'Eylem' olmuş

Denize düştüm,
Yılana sarıldım.
Umutla sarıldım yılana
Yılan bana dost oldu.
O zehirli yılan bile
. bana dokunmadı da...

Dikenli teller ardında,
Yağlı ilmek boynumda yaşadım.
Ne zaman kurulacak darağacı diyerek uyandım.
Uykularım bölündü.
Rüyalarım hep sehpaya vurulan tekmeyle bölündü.
Her gece darağacında boy veren

Sana dokunan rüzgârı kıskanırdım.
Bazen saçlarını tel tel ayırışını,
Bazen yüzünü okşayışını,
Bazen dudaklarına dokunuşunu.
Hep kıskanırdım rüzgârı.
Yağmuru da kıskanırdım,

Hey, bozkırlarda, yobazlar diyaronda açan gül.
Orada teksin diye mi gelmiyorsun bu tarafa?
Gel gayrı,
Bırak bozkırların diyarını,
Bırak, açma oralarda.
Gel gülüm,

Düşünüyorum sevdiğim,
Akdeniz’in serin sularında kulaç atarken
Köpüklü dalgalara karışırken seni düşünüyorum.
Islak bedenimden damlayan deniz suyunu
Güneşin altında ışıl ışıl parlayan saçlarını düşünüyorum
Akdeniz çekiyor, çağırıyor.

Özgürlüğün adı ölümse çağır gelsin.
Mutluluk kefense getirin giyeyim.
Özgürlük sevmekse yılanı seveyim.
Özgürlüğüm adına,
. ölümleri, acıları kucaklayıp,
Kefenlere girerim.

Beni anlat diyorsun,
Bendeki seni soruyorsun.

Bendeki sen;
Birgün yosun kokan
Bir gün dağçiçeklerinin arasından

Yıllardır yağmadı dünyaya sevgi yağmurları
Kurumuş çöle döndü dünya
Yeşermedi bir tek fidan bile.
Gel sevgilim
Ver ellerini ellerime
Yeniden kuralım bu dünyayı