Özlem Çay Şiirleri - Şair Özlem Çay

...
yaşam halatları boğum boğum,
çözecek nasırlı eller yok artık.
yorgun dudaklardan
zılgıtlar dökülmüyor mesela..
dayanacak kemiği yok bıçakların

adımlarımız geri gidecek leyli'm..
o son guneşi uğurlarken
suyun ölümsüz akışına kafa tutacağız..
martıların çığlığinda yıkılacak,
duyacaksın bir kırlangıç gagasında
çatırdayan dalları..

sözcelerin yetişmediği toprakların
hiddeti sinmiş göğsüme.
'yırtsam' diyor,
'yırtsam enine, boylu boyunca'
suskun ayraçları, nereye
kime sapladığını hatırlamasam..

avuçlarım nadasa
ıhlamurlar çiçeğe durmuş bu aralar.
bilge kelâmların
dizlerine yaslanıyor alnım.
ah,başımın o al yazmalı yazgısı
ah örgülü sevinçlerim,

umutlu,
sevgi bezeli kelimeler bekliyorlar bayım!
özlediğim yerlere gidemeden
umudun elinden tutamadan
gün be gün çoğalan sesleri susturamadan...

....
iç acıları dış açılara bölemeyince,
topladığı ses dökümlerini
çarpar sessizce şair..
od'unu imha eden elleri ile sığınır
şiirin ölümlü dize tarlasına..

ruhumdan sağdığım düşünceye
değmiyor süt kesikleri,
ekşime süresi haddini aşmıyor.
kelimeleri sözlerin ötesine örmek
annemin haraşosına benzemiyor
ilmeği kaçırma derdi,

kentin göğü bulutlar toplardı,
sen veda bavullarını..
gri maviyi esir alırdı,
sen bembeyaz anıları..
bir çığlık kopardı galatadan

yazgıların sözsüz yargısıydı
beklemek.
boşluğu dolduran
pencerelerin ardı
boylu boyunca karanlık.
sırrından kazılı ayna da bir bakış,

..
ölçemediğim mesafelere
methiyeler! dizdiğim andayım,
nerdesin diye sormaman için
konum bırakmıyorum;
zira kendimi en çok