Özgür Köktürk Şiirleri

Çıkmazındayım son yangının
Şiir saldım sessizliğin ortasına
Gece yarısına gün bıraktım
Yarasını feryatlarla sardım umudun...

Dem bu dem yağmura

Gece karanlığında gayrı meşru bir egzos dumanı
Yarım sevinçleri bütünlüyor sızısıyla
Anlara sarkıyor izdüşümler
Saatler sırılsıklam
Çırılçıplak saniyeler...

Adamın gözleri köpek salyası
Köpeğin gözlerini çocuk saydı
Çocuğun gözlerinde sevgili
Sevgilinin gözleri köpek oldu yeniden

Adam yumdu köpek gözlerini

Islak bir yaprak diriliğinde düşler
Gülüşler çatlamış toprak kuruluğunda...

Bir çocuğun masum ellerinde hürriyet
Esaret büyüyen çocukların gözlerinde...

Bir şiir yaz dedin
Depremlerin uğultusundayken yüreğim
Ay ışığı gecenin ortasında
Nispet masalların uzaklığına

Sevda yangın olur ıssızlıkta

Can düşer yürekten umuda
İnsan bilir, insanlığın anlamını
Haykırır dostluğu bir bakışıyla
Akşamlar şen olur seninle
Neyler ki şafak yokluğunda?

Günlere uzanır anların sarkacı
Yitik şarkıları arar silinmiş sözler
Eski hüzünler canlanır yeniden
Şafağa garip bakar zaman
Yol, yarım...

Yalan olayım
Yorgun yürek tılsımı bakış esaretinde
Çiğ şarkılar çınlatsın kulakları
Yağmayacak yağmurun damla sükûtu
Sükûna ermiş güz kasırgaları tutuşunda...