Özgür Köktürk Şiirleri - Şair Özgür Köktürk

Sessizlik dolu gecenin içinde
Bakışlarının derinlerinde yankılanırım
Dağınık gülüşlerde savrulurken
Somurtkan akşamlara kanarım

Adım umut, her umutsuzluğa inat

Geriliyor ipler koptu kopacak
Kapımdaki köpek dişin gösterdi
Bu kırık gönlümü kimler yapacak
Hayalimden geçti düşün gösterdi

Ne yana dönsem hep aynı isyankâr

Yankıdır yalnızlık hüzün zamanlarında
Uçurumların boşluğuna salan feryadı
Silinir yokluğa karışan nefesim
Sevdanın dinginliğinde son bulur

Endişe saklı takvim yapraklarında

Zaman değildi seni alan
Götüren ayrılık değil
Rüzgâr değildi savuran uzaklara
Yakıp kavuran güneş değil

Titreyişlerde gecemin ufku

Akşamın inadına güneş koydum pencerene
Sildim bütün yıldızları ayın hatırına
Gökyüzüne adını yazdım harf harf
Nokta nokta işledim semaya aydınlığı
Her karanlık sökünü
Söküldü kahverengisinde bakışının...

Bu can solduğunda
Umarsız bir haykırış doğar
Dağlardan denizlere
Çığlığın isyan olur
Ve gece olur
Sel olur

Bende kalan bir akşam sızısı
Bir gece karanlığı hece hece
Yürek burkan feryatlar kulaklarımda
Göz yaşlarıyla ıslanmış bir avuç
Parmaklarımın her boğumunda isyan...

Hiç bir sözüm olmadı sana
Kelimelerim akmadı hiç bir cümleye
Varlığım, yokluğumdu
Düşlerim, yalancı kurgular...

Sevdayı da bilmedim say

Kayıp ezgiler kulaklarımda çınlıyor
Yitik bir hüznün çocuksu siteminde
Umarsız yalnızlıklarım
Yine de riyâsız
Ve anlaşılamamaktan muzdarip
Ve umutsuz

Gün geceye dolar umut akışı
Hasretiyle geçer yorgun bakışı
Hicran ile söner sevda yakışı
Neyler şafak sensiz, neyler sahipsiz

Solgunlaşır hayat, çekilir perde