18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Hiç oturmadığından olsa ayakta kalmakla,
Aklından ne geçerse bir yerlere varmakla,
Vardığı yerden ise dönüş yapamayınca,
Yine de çarpma işi, tekrarlama yapınca,
Değişmeyecek huyla gidip gelmeleri,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta