18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Bu öfke nöbetleri okul fobisi ile
Evden çıkarılma, okula gönderilmekle,
Tıp adamı değiliz, teskin etme işinde,
Bizler varız desek de eğitim işlerinde.
Nöbetler ki dinmiyor pek dindirilemiyor,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta