18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Hiç unutmayacaktı otizmli dahi olsa,
Eğitmen Tevfik Bey’i uzağında da olsa,
Aynı koridorun baş ve son uçlarında,
Tespit edilmekteydik giriş çıkış anında,
Gördü önlüğümüzden tanıdı sesimizden,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta