Osman Söylemez Şiirleri

Ağla yüreğim sessizce
Gönül söylemez kimseye
Acılar çırpınan kalbim
Belli etmez ruhum benim

Ağla gözüm ağla

Yine yalnızım karanlık gecelerde
Elimde elin yerine tuttuğum sigaram
Özlemim içimde sigaramla tüter
Hapsolmuş aklım, koyu gözlerine...

Kulağımda bir ayrılık çınlaması

Aklıma ihanettir, unutmak seni!
Unut sen! sana ömrünü veren seveni!
Unutamam asla! cayır cayır yaksan da beni!
Diri diri gömülsem de! benim aşkım ebedi!

Unut beni! ama asla unutma şiilerimi!

Sen yücesin! sen ezelsin!
Sadece İslam'a özelsin!
Sen bizleri aff eylersin!
Sen merhametle güzelsin!

Özgürlüğüm kelepçeli düşüncelerden ibaret
Ömrüm olmuş koskoca bir müebbet
Geçmek bilmez hatıralar prangalı boynumda
Mahkûm gibi aşkla anımsamak seni...
Ölümüm her an senden uzak olmak
Tek korkum sana ulaşamamak

Başım yine belalarda
Sımsıcak bir kucak istiyorum
Habeten bir şefkat istiyorum
Seni istiyorum ben anne
Nerdesin sen? nerdesin anne?
Yavrucağın hasta döşeğinde

Seni sevmiyorum artık!
Gidişinle boynu bükük gülleri seviyorum,
Rengi solmuş çiçekleri,
sararmış ağaçları seviyorum,
Ben seni sevmiyorum artık!
Rengarenk sokak lambalarını,

Hallerden dökülmüs, yıkılmışım
Hayallerden usanmış, yılmışım
Gidişinle unutulmuş, kırılmışım
Aşk bu muydu? ben ölmüşüm, vurulmuşum

Dertlerden içmişim, ayılmışım