Osman Şener Şiirleri - Şair Osman Şener

Osman Şener

Bezm-i Yar’da gönlümüze, sevgilinin özü düştü
Hiç lüzum kalmadı söze; uşşaka yar yüzü düştü

Yüce Sultan ferman etti, yarattı cism ü can etti
Sonsuz iki cihan etti, nasa tozun tozu düştü

Devamını Oku
Osman Şener

Seherde kalk teheccüt kıl;
Terk etme hiç, varsa akıl!
Ezanla git safa katıl;
Başla sabahı kılmaya....

Sünnete hor bakma sakın!

Devamını Oku
Osman Şener

-I-
Zaman üstü zamanında kaderin,
Vurulmuşum can evimde izi var.
Bir ucu ezelde, meçhul ve derin;
Seziyorum bir sevdanın gizi var;
Zaman üstü zamanında kaderin…

Devamını Oku
Osman Şener

Aslana tasma taksan
Aslan köpek mi olur?
Aslan, aslan kaldıkça
Ya ölür ya kurtulur.

Aslanın aslanlığı

Devamını Oku
Osman Şener

Gökler…
Boğum boğum büyüyen ağız
Gökler…
Mavi gözlü ve karayağız.

Gökler…

Devamını Oku
Osman Şener


-I-
Eylül…
İstanbul’da Sonbahar;
Anadolu’da Güz…
Umurumda değil mevsimler;

Devamını Oku
Osman Şener

Hu! ...
Var,
İlla Hu Var


Ne zerre ne küre var

Devamını Oku
Osman Şener

Hamd ü senalar olsun, sana Gaffar Allahım
Salât u selam Gül’e, tekrar tekrar Allahım

Nefis cehli mürekkeb, zulmeder durur bize
Bizi ona bırakma, aman zinhar Allah’ım

Devamını Oku
Osman Şener

Kuytuda kalmış,
mahrem,
gözden uzak,
yalnız güzelliklere meftunum.
Hiş kimsenin haberi yoktur mesela,
kimbilir ne zaman düşmüştür çekirdeği?

Devamını Oku
Osman Şener

VAKT-i ZEVALE DOĞRU

Mızrap tutmaz oldu ellerim gayrı;
Saz küstü, söz küstü, muhabbet küstü.
Düzen tutmaz oldu tellerim gayrı;
Saz küstü, söz küstü, muhabbet küstü.

Devamını Oku