Bezm-i Yar’da gönlümüze, sevgilinin özü düştü
Hiç lüzum kalmadı söze; uşşaka yar yüzü düştü
Yüce Sultan ferman etti, yarattı cism ü can etti
Sonsuz iki cihan etti, nasa tozun tozu düştü
Seherde kalk teheccüt kıl;
Terk etme hiç, varsa akıl!
Ezanla git safa katıl;
Başla sabahı kılmaya....
Sünnete hor bakma sakın!
-I-
Zaman üstü zamanında kaderin,
Vurulmuşum can evimde izi var.
Bir ucu ezelde, meçhul ve derin;
Seziyorum bir sevdanın gizi var;
Zaman üstü zamanında kaderin…
Aslana tasma taksan
Aslan köpek mi olur?
Aslan, aslan kaldıkça
Ya ölür ya kurtulur.
Aslanın aslanlığı
Gökler…
Boğum boğum büyüyen ağız
Gökler…
Mavi gözlü ve karayağız.
Gökler…
-I-
Eylül…
İstanbul’da Sonbahar;
Anadolu’da Güz…
Umurumda değil mevsimler;
Hamd ü senalar olsun, sana Gaffar Allahım
Salât u selam Gül’e, tekrar tekrar Allahım
Nefis cehli mürekkeb, zulmeder durur bize
Bizi ona bırakma, aman zinhar Allah’ım
Kuytuda kalmış,
mahrem,
gözden uzak,
yalnız güzelliklere meftunum.
Hiş kimsenin haberi yoktur mesela,
kimbilir ne zaman düşmüştür çekirdeği?
VAKT-i ZEVALE DOĞRU
Mızrap tutmaz oldu ellerim gayrı;
Saz küstü, söz küstü, muhabbet küstü.
Düzen tutmaz oldu tellerim gayrı;
Saz küstü, söz küstü, muhabbet küstü.
Şiiri sehven iki kere yayınlamışım. Altındaki yorumları buraya alarak birini sildim. Özür dilerim...
...
Leyli Can Şiiri Hakkında;
Âşık Cinasî: Bu ne güzel bir şiirdir, ne güzel bir koşmadır. Şimdi kalkıp mercekle uyak aramanın, biçime dayalı kural aramanın bir anlamı var mı? Şiiri ...