Üç Derûnî Yol Havası Şiiri - Osman Şener

-I-
Zaman üstü zamanında kaderin,
Vurulmuşum can evimde izi var.
Bir ucu ezelde, meçhul ve derin;
Seziyorum bir sevdanın gizi var;
Zaman üstü zamanında kaderin…

Elimde takdirin keskin bıçağı;
Bakmışım didara belli ki bir dem…
Mestane başlamış melâmet çağı;
Avuçlarım kesik, dağlanmış sinem;
Elimde takdirin keskin bıçağı…

Kundaklanmış canım, balçık içinde;
Hafızam silinmiş meşgâlelerle;
Aklım yitip gitmiş nasıl, niçinde;
Ruhum imdat ister tiz nâlelerle;
Kundaklanmış canım balçık içinde…

Günbegün çoğalan, bu hasret kime?
Hangi sevgili bu yeri dolmayan?
Her fırsatta zehir katan zevkime;
Dünyalık hazlarla tatmin olmayan;
Günbegün çoğalan, bu hasret kime?

Hicran yarasıyla kalbi mecruhum
Zahirim, bâtınım yâre ayandır?
İğneli fıçıda zavallı ruhum
Çekilen acılar akla ziyandır;
Hicran yarasıyla kalbi mecruhum.

-II-
Kördüm basar etti, sağırdım semi’:
Anladım içimden geçiyor yolum…
Elest belasıyla bağlı ensemi,
Çekince bildim ki, şâh değil kulum!
Kördüm basar etti, sağırdım semi’…

Tenhalara davet ediyor beni;
Sesleniyor, ta içinden canımın!
Silkeliyor sağır, sarsak bedeni;
Emrine veriyor heyecanımın;
Tenhalara davet ediyor beni…

Can atıyor canım candan içeri;
Cezbeye kapılmış iradesizim!
Bir ceset yapışmış çekiyor geri;
Üstünde suretim ve parmak izim!
Can atıyor canım candan içeri…

Bana öylesine yakınsın ki yâr!
Dokunursun gönül telime nihan…
Aramızda ne ben, ne mesafe var
Akıl almaz ama hissediyor can!
Bana öylesine yakınsın ki yar!

Kalbimden geçeni bilmesi ne ki
İşitiyor ayak sesini dahi!
Tenha dediği yer temiz sine ki
Şaşılmaz mı girse zat-ı ilahî? !
Kalbimden geçeni bilmesi ne ki…

-III-
“Aşk gelicek cümle eksikler biter.”
Derûnumda kabaran o, coşan o…
Bilcümle noksanı itmâma yeter;
Şu gönlümü dolduran o taşan o:
“Aşk gelicek cümle eksikler biter.”

Ey sevgili! Ey sevgili! Sevgili…
Yakıyorsun, yanıyoruz seraser
Lütfedip gönlüme girdin gireli
Seviyorsun, seviyoruz beraber!
Ey sevgili! Ey sevgili! Sevgili…

Yanmak ne güzelmiş aşka sarılıp;
Ey Cemal-i Mutlak seni duyarak!
Gece, gündüz sevgin ile karılıp;
Muhabbetin âhengine uyarak;
Yanmak ne güzelmiş aşka sarılıp…

Ölmeden ölmek bu, olmalı zahir:
Her an sevgiliyle olma durumu…
Şeb-i arus –er, geç- olacak ahir;
Yar ile mestane gördüm ruhumu;
Ölmeden ölmek bu, olmalı zahir…

Aşk dediğin bir doyumsuz haz imiş;
Tarife yeltenmek ne kadar yersiz…
Yar üstüne ne söylense az imiş;
Aşk adına ne denmişse yetersiz:
Aşk dediğin bir doyumsuz haz imiş…

13/04/2011