Osman Öcal Şiirleri - Şair Osman Öcal

Başbuğum (GÜLCE-AKROSTİK)

Milleti millet yapan özgürlük meşalesi,
TUtup kendini yakan benliği deli volkan.
O, iStikbal yolunun yıkılmaz bir kalesi,
YurT sevgisi direnci yağı önünde kalkan.

BAŞ BAŞA KALDIM


Bir an bile yoktur istirahatım
Hiç bitmeyen işle baş başa kaldım
Yaş geçince bozuluyor sıhhatim

Şarap Kokulu Dudağın (Gülce-Yunusça)

Dinle ey sevgili dinle ey güzel,
Üşüyor geceler düşerken gazel.
Vakit son dördünde efkârı özel
Alev püsküren bu dağın.

BİZİM

Berat günündeyiz aşk ile ölsem
Coskun ırmak olsa selimiz bizim
Bir günahkar kulum kapına gelsem
Ya Rab ne olacak halımız bizim........Osman Öcal

Er Meydanı

Gürkaniyem seni her yerde andım
Taş bastım bağrıma öyle dayandım
Âşık kerem gibi kavruldum yandım
Sende bana aslı gibi yan da gel……………… Âşık Gürkan

Gök Mavi Sevda

Gönül secde kılıp ahu zar etmez,
Bülbül nikâhından kıyayım desen.
Yılkı atı gibi kement kar etmez,
Derbent kalasına koyayım desen.

Hesaplaşma

1
Geçit vermez dağları Ferhat gibi delmişim
Sevdiğimin uğrunda Kerem olup yanmışım
Sevdanın çöllerinde ben Mecnuna dönmüşüm

Kalemim(Osman Öcal-Fatma Kalkan Değişmesi)

Ömür dediğiniz çatal merdiven
Hangi basamakta yazar kalemin
Azim Yaradandan kendine güven
Hangi söze uymaz kızar kalemin....Osman Öcal

Sen Olma Gardaşım

Canına gül olup, canana diken,
Sen olma gardaşım, sakın ha olma!
Zalime yalvarıp, her dem diz çöken,
Sen olma gardaşım, sakın ha olma!

Allı Turnam Var Göç Eyle(Luc Bat -Viet Nam)

Allı turnam var göç eyle,
Bul derdimi yâre söyle, vay ki vay!
Minnetimi bir emir say
Bekler belki cemâli ay, gözde yaş.