Sen bana bir hayat borçlusun
Islanmadığım yağmurları
Gülümsemeyi unutan aynaları
Isıtan Güneşi, karanlıkta mehtabı
Umutla büyüyen sebatı
Yaşanmamış Baharı
Tam herşey normale döndü diyorum
Ansızın bir şarkıyla titrer yüreğim
Halının altına süpürülmül toz gibiyim
Ayaklarının altında
Görünürde olmayan, ama hep aynı yerde duran
Hayat işte gözleri hüzün yumağım
Asırlık maziden kalma yükle
Yüklü çocuklar kurtaracak Dünyayı.
Gülümsemeleri güneşi aydınlatacak çocuklar
Öfkeleri şimşekten bir kırbaç zalimin başında
Yeniden inandıracaklar bizi
Yaşanası bir dünyaya
Değişen bir şey yok aslında
Gökyüzü olabildiğince mavi denize
Dalgalar rüzgara terk bazen Coşkun bazen durgun
Kuşlar cıvıltısında, orman uğultusunda
Kalbim
Saat kadranı bıraktığın yerde
Dengede tutacaksın yaşamı
Sevdiğine geç kalmayacaksın mesela
Henüz erken diye erteleyeceğin hiç bir güzellik olmayacak hayatında.
Tuttun mu bırakmayacaksın umudu
Ardından koşmadan usul usul yaşayacaksın hayallerini
Işıltılı bir feneri gibiyim
Uçsuz bucaksız deniz ortasında
Herkese yol gösteren
Kimsenin uğramak istemediği
İnsan yığınlarından uzak yalnızlığım
Martı sesleriyle bozulur
Nasıl taşır bir yürek
Onca gamı kederi
Canına yandığımın kara sevdası
Adil değil verdiğinle aldığın
Denk değil terazinin iki kefesi
Biliyorum gözün yolda gönlün darda
Gelmeyecek birine yol gözlemek gibi seni sevmelerim
Karanlıkta, tenha bir Sokakta
Ardını kollayan bir kadın korkaklığı siner üzerime
Bir gözü arkada yürümek telaşlı, ürkek
Erkekliğe b.. Sürdürmeyen
Erkek gibi
Kadifeden daha yumuşak bir Meltem okşar yüzümü
Çıplak ayaklarımda sakin dalgalar
Elimde sigaram
Dilimde şarkımız
Fikrimde sen
Korkmadan, şüphe duymadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!