Orhan Börcek Şiirleri - Şair Orhan Börcek

Hiç sebepsiz yaban oldum yâr ile,
Bunca zaman yandım ahu zar ile.
Gönül sevmez kolay ile zor ile,
Sevdim onu şeref ile ar ile …

Sükut etmiş sus-pus olmuş dudaklar,

Aklımı ansızın sardı bir merak,
Vefasız semtime vermiyor uğrak.
Bir zaman karşımda ahkâm kesenden,
Dostluğun şeklini öğrenmek gerek …

Taş değiliz insanız biz de ağlarız elbet,
Coşkun seller gibiyiz coşar çağlarız elbet.
İnsafsız pusularda kalleşçe darp olsak da,
Kanayan yaramızı sarar bağlarız elbet …

Zaman-zaman sana kahrediyorsam,
Aşkı şikâyeti çok görme bana.
Sevdamın hatrına sabrediyorsam,
İsyan bayrağını çektirme bana …!

Firari şevkimi aşkında buldum,

Canda yanar-tüter bir aşk ateşi,
Yürekte ayrılık-hasret telaşı.
Savaş laf anlamaz gönül savaşı,
Bu kavgada yumruk sayılmaz imiş,
Yaradılan cana kıyılmaz imiş …!

Biz bu yolu doğru bilip gittikse,
Hakk’a erişmektir zorumuz bizim.
Kalbi Kâbe sayıp tavaf ettikse,
Aşk’ı muhabbettir çağrımız bizim...

Abdest almak yetmez bedenimizle,

Bozuk olur çakalların mayası,
Çıkar elbet nankörlerin foyası.
Hayalimiz bin bir gece rüyası,
Benim değil düzenbazın dünyası …

Kitap der ki! Asil azmaz bal kokmaz,

Kim ne derse desin ben seni seçtim
Baştan hesaplaştım duygularımla.
Olmadık şeyleri senle paylaştım,
Kul oldum karşında aşka imanla …

Canımdan cân iste yak alevinle,

Kalbimdeki bela zulümden beter!
Aklı ziyan oldum, bil bundan sonra.
Vefasız elinden çektiğim yeter,
Defterden sil beni, sil bundan sonra …!

Istırap keyf için cana yar oldu,

Demek yatıyorsun derin uykuya,
Üstüne yorganı melekler sersin.
Yatana söylenir usulü bu ya,
Yüce tanrım sana rahatlık versin …

En güzel tabirin rüyasını gör,