Zaman tükendi bu yalan devranda,
Yarım kalmış ümitler kucağım da,
Son göz yaşlarım da avuçlarım da,
Dilimde bir ağıtla gidiyorum.
Yetmedi sevdam can gülüşlerine
Karamsar olmak yakışmaz bu aşka,
Bilirim hasretin geceleri yakar içini...
Ulaşamazsın sesine duyamazsın sevildiğini,
Bakarsın ki geceler sessiz.
Kim bilecek yüreğimin feryadını,
Bir denize kum gerekli kuma bir kıyı,
Cana nefes gerekli nefese erek…
Amaca anlam gerekli manaya sabır…
Sabra sevda gerekli sevdaya da yürek.
Madem bu dünyadayız,
İnsan gibi yaşamak gerek…
Dersim dört dağ içinde,
Ben ki hangi dağa gömülmüşüm.
Yeni çilenmiş vadiler zambak kokuyor,
Ilgıt ılgıt rüzgarlar dolanmış boynuma.
Bir yansıma ki.elle tutulur gibi değil.
Bir güzel dokunuş ki.tende hissedemediğim…
Sesinden duymaya hasret kelimelerim var dı benim...
Unutturuyordu bana neyi duymak istediğimi söylemediklerin...
Oysa yanan yüreğimin öncü sarsıntısıydı çatlamış dudaklarım.
Kayıp yazgımı arıyordum gidişinin enkazında.
Kanlı bir rüzgar dolaşırken şakaklarımda,
Son arzum gibi ellerini istiyordum......
Zaman çığlıklar eşliğinde dağlarken yüreğimi,
Masum meltemler saçlarını savurdu yüzümden,
Sanma ki kokunu unuttum,sanma ki adın silindi,
Avuçlarımın tenine hasreti,
Matem olup süzüldü gözlerimden.
Konuşsam sana dair,
Gecem gündüzüm askerlik…
Gün sayarım belki şafağıma,
Ama yok......
Ne sen bitersin cümlede,
Nede gülüşün…
Sevdasına varamamışlar kervanında,
Yad ellere ağıt yakanlardanım bu gece...
Yüreğime kor kelepçe vuran bakışlarının sürgünü,
Gülüşünün,Gülüşünün delisiyim...
Toprağa verdiğim bedenimle dertleşirken ru be ru,
Kar yağıyor yangınıma.
Rüzgar tüm şiddetiyle şahidi özlem dolu bakışlarımın.
Tahta iskemlede salınan bir bedenden ibaret
Buz tutmuş yalnızlığım...
Kar yağıyor penceremden dışarı.
Kalbimde kardan bir kadının dokunuşları...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!