Ha üç gün önce, ha beş gün sonra.
Geldiğin gibi gidişin.
Nereye gittiyse anan, baban,
Peşinden kardeşin.
Bir yaprak dökümüdür dört yandan.
Bir dostun, seninle ağlamış gülmüş,
Bir sabah gazeteyi açarsın ki:
Ölmüş!
Daha dün gibidir hepsi.
Evlendiğin gün çekilmiş resim.
Mesutsun bak, çoluk çocuğunla.
Geçti kaç mevsim.
Gençtin, dinçtin.Hepsi bir zamanlar.
Nerende şimdi ağrın, sızın?
Yatakta mı, yavaş yavaş
Ya sokakta ansızın?
Birkaç bahar, bir o kadar kış.
Ömürdür; uzun, kısa.
Ne ise göreceğin;
Kısmet ne kadarsa.
Hangi yılsa o, hangi ayın hangi günü,
Saati çalınca, gelince sıran.
Nasıl yaşadıysa habersiz,
Nasıl öldüyse bunca insan.
Kayıt Tarihi : 6.7.2018 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yani insan kala bilmek zor olandır
Sonsuz yaratıcının yarattığı hiç bir şey yok olmaz.
Ölmek, zamanda yolculuğun bir tasavvuru.
Dünyada hem yokluğumuzu hem varlığımız bırakıyoruz ve
doğumdan öncesine ve ya ötesine dönüyoruz.
Kanıtım Ziya Osman Saba'nın fotoğrafı
Adamda yok olacak göz var mı!
Vakit dolduğunda olmaz rötarı
Bunun böyle olduğunu desek de nas'a
Gaflete devam der arttırmaz kar'ı
Rabbim bizleri ölüm gelmeden önce ona hazırlananlardan eylesin. Aminnn.
Herkese hayırlı cumalar.
TÜM YORUMLAR (4)