Ölmek istiyordum sadece ölmek
Fakat yapayalnızdım
Poyraz anadan doğmuş karların gelmeyi unuttuğu topraklardım
Siperlerde uğruna öleceği kalmamış,
gözleri ağaç gölgesini görünce bile ağlayan bir askerdim
Ölmek istiyordum sadece ölmek
Fakat yapayalnızdım
Yolun ortasında donakalmış, boş kolları rüzgarı kucaklayan ve
arabanın dönmesini bekleyen yetimlerdim
Ölmeyi istiyordum sadece ölmek
Fakat yapayalnızdım
İştirak rüzgarlarında uçuşan milyonlarca yaprakların ortasında kalmış
yalnız bir polen tanesiydim
Ölmek istiyordum ölmek sadece
Fakat ar damarları çatlatan bir gerçeği öğrendim
Ölmek için bile iki kişinin
-birinin kesmesi birinin de ölmeyi beklemesi için-
gerekli olduğunu öğrendim
Ve ağlamaya başladım sonra deliler gibi toprağa sarılmaya
En sonunda lanetler ettim
Değil ölmeyi başaramadığıma
Ölmek için bile yanımda birisinin olmayışına
Kayıt Tarihi : 16.10.2024 22:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!