Fazlası var mı
Olan söylesin
Seni canım
Seni kanım
Seni kendim
Seni senin kadar sevdim
İnsan bir bütündür
Parçalanamaz
Sevecek
Şiir yazacak
Âşık olacak
Baş kaldıracak
İş ona kalsın
Bırak de yeter
Fedakarlık dediğin nedir ki bana
Adını bile anmam sevdanın
Ölürüm de dudaklarımda kalır
Yeter ki kov sevgimi
Ben hep seni sevmiştim
Gözlerim kör
Rüzgâr dağıtmamış saçlarımı
Ve üşütmemişim
Karanfiller açmış bir sabah
Yanı başımda neler olmuş görmemişim
En sevdiğim türküye benzetirim şakı
Hiç bitmesin isterim
Az daha
Az daha sürsün
İmkânım da olsa
Geriye sardırsın radyomun müziğini
Ablam perdelerini açıyor güneşin
Ve eniştem başını yaslıyor güneşe
Sigarasını dumanlıyor
Kapıda işçiler var
Onlarda güneşe sarılır gibi sarılmışlar işlerine
Aç ablam
tohmanın kıyısında
güneşi bekler
üşümüş elleri
ısınmak ister
akşama allah kerim
yarına
Asker ocağına gidiyorum
Gidiyorum memleketim
Doğduğum köy
Büyüdüğüm sokaklar
Sevdiğim insanlar
Korka korka
Elimi tut dedim
Tuttun mu
Yalansın
Ellerim yalnız
Ellerim boş
Sev dedimdi sevdin mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!