Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Kudret kalemini sevdiğim dilber.
Koma beni el yâdına.
Tel tel zülüflerin açtığım
Salma beni uçurumlar kenarına.

Nedendir, bu hâr'in nedendir?
Ne suç işledim ki, günâh bendedir
Virân olan gönül bağım, sendedir
Kanatır bağrımı sözler, ok gibi
Dağlara düştüm deli divane, aşık gibi.
Söz diyemem sana,

Ah, ahh.....
Ah dedikçe, ciğerlerim yanıyor.
Bu figânım, bedenimi paralıyor.
Ne yapsam, ne etsem!
Nasıl kendimi kandırabilsem.
Ah, ahh....

Yemin ediyorum
Artık sevmeyeceğim
Ne aşk kokan, sözler
Ne yalan, yeminler
Ben artık sana, dönmeyeceğim

Ucu, sonu olmayan sevgi istiyorum
Çoşmak, taşmak, çoğalmak istiyorum
Her zerrem bu sevgi ile yoğrulmalı
Benimle olan herkes bunu almalı
Bir kelebek olmalıyım, sevgilinin teninde
Sonra onu bulmalıyım, benim tenimde

Ey! dağlar, sıra dağlar,
Yârimi gördünüz mü?
Onun kokusunu, getirdiniz mi?
Es karayel es!
Acılar denizini, geçtiniz mi?
Söyleyin dağlar, bana söyleyin! .

Ben sevgisiz yapamam
Aşksız yaşayamam
Sevgi benim hayat merkezim
Onsuz ben bir hiçim
Aşk damarlarımdaki kanım
Her bir zerremi dolaşmalı daim

Seni ne kadar çok seviyorum
Bunu biliyor musun.
Sevgi, kelimelerde kalan
Bendeki çok daha yücelerde olan
Seni ne kadar çok seviyorum
Bir anlasan.

Gece kapkaranlık,
Sokak ıssız.
Evlerde tek tük lambalar.
Duvarıma vuruyor.
Yatağıma yansıyor,
Sokaktaki yalnızlık....

Aşk'lar geçiyor
Gözümün önünden, bir bir
Kelebek gibi, bir gün olan
Arzunun yollarında, yoruldum
Aşk'sız son mevsimin
Tadı olmadı.