Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Hayat sence nedir, kızım?
Yaşanarak, bitirilecek bir zaman mı?
Yokuşun altında olupta,
Bir anda yokuşu tırmanıp, bitirmek mi?
Çimenleri, çiçekleri ezerek, güle kavuşmak mı?
Yoksa, sevgi denen, öze kavuşmak mı?

Uzanmış yatıyor
Yarab ne güneşler batıyor
Bitmeyecek bir ömür bitiyor
Yarab ne güneşler batıyor.

Yaşamağa ahdi vardı

Ben garip bir yolcu.
Sen biçare bir hancı.
Geldik bu dünyaya,
Bir yabancı.
Yaşadık ol'duk,
Bizde seninle bir hancı...

Ey! sevdiğim bir gün beni, affetmedin, şans vermedin,
Gece gündüz uzaklarda, düşünemim var demedin.
Kara bahtı güldürmedin, hatırımı bir sormadın,
Gizli gizli ağlayanım, düşünemim var demedin.

Ben sevendim,
Sen sevilen.
Ben ağlayandım,
Sen ağlatan.
Ben bekleyendim,

Neyini beğenmedin, ben bahtı karalının?
Kara yazılmış yazı, bu canı sevdâlının.
Felek kırmış kanadın, bu bahtı yaralının,
Neyini beğenmedin, ben gibi sevdâlının?

Turnalar selâm verin, benden o nazlı yâre
Yollarıma bakarak, karalar bağlamasın
Hicrinden hasta oldum, ciğerim pâre pâre
Gözyaşıyla akarak, derdime ağlamasın.

Neyleyim, ne edeyim
Ben böyle sevgiliyi
Yellere verdim
Sulara saldım
Arzularımı, heveslerim
Bekledim!

Yel vurdu, ay battı
Kara gönlümü kararttı
Aldı beni, o yâre sattı
Felek gözüm kararttı
Yârin zindanina attı..

Çıkıyorum merdivenleri yavaş, yavaş!
Ömrün ortasındayım yaşca
Doğduğum günü bilmişler
Öleceğim günü bilemezler.
Neler gördü, bu gözler
Neler tattı, bu diller