Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Bütün geceler rüyamdasın
Sabaha dek
Uzaktan köpek ulumaları,
Boğuyor gecenin sessizliğini.
Soğuk, karlı bir havada,
Rüzgar ıslık çalıyor, şimdi damda

Sen olmasaydın eğer,
Ben böyle sevmezdim.
Sen olmasaydın eğer,
Aşk'tan bu kadar acı çekmezdim.
Sen olmasaydın,
Ben var olmazdım.

Ruhumda anaforlar oluşturdun
Beni bırakıp, gidemezsin!
Sevgine alıştırdın
Sevgisiz koyamazsın!
Sen, bensiz yaşayamazsın.

Karanlık gecelerde
Rüzgarın uğuldayan sesinde
Benliğimde, bedenimde
Sen benimlesin, ta içimde.

Odamdaki müziğin nağmesinde

Duydum, duman olur, tütersin
Dertlenir hep, fiğân edersin
Yıkarsın, dökersin, elersin
Acı dile sahip olursun..

Gül, bülbül olmuş, figân eder

Huzur benim içimde, benimle
İç dünyamda, derinde
Sonsuzluğa giden yolda
Arıyorum seni bu diyarda
Seninle doymak, aşk'a
Varolmak seninle, öteki evrenlerde

Şiirlerim sana
Şarkılarım sana
Türkülerim sana
Aşığım ben sana.

Yağmurlarım sana

Seni çok sevmiştim, tüm bedenim, ruhumla
Nasıl aldanmışım, verdiğin sahte duygularla
Beni seviyorsun sanmıştım, yalan sözlerinle
Yaşanmış, bitmiş, sahte ihtiras fırtınalarıyla
Pembe umutlara sarmıştım, kendimi seninle

Nasıl sana haber vermeden,
Yıkar yerle bir eder deprem.
Köprüleri söker temelden.
Aşk'ın yüreğimi sararken..

Nasıl sana hissettirmeden,

Kalbimi kırdın,
En onulmadık yerden.
Dost dedim
İçimde hiç kötülük yokken
Aldın yerlere çaldın
Harap ettin, gönlümü yıktın!