Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Yalan, ellerinin sıcaklığı ellerimde.
Yalan, sarfettiğin söyleyeceğin sözlerin.
Yalan, tüm arzulayışların, ihtirasların.
Yalan, beni daim seveceğin, sevgilerin.
Yalan, varlığınla hep yok olmaların senin.

Baharın bütün yağmurlarını, indir kalbime,
Göçmen kuşlarını, gönder yoluma,
Çağlayanları, çağla üzerime,
Şansım yok, makûs talihim, önümde.

Dağlardan aşıp, taşıp gelsen,

Uyur yatağında, mışıl, mışıl
Uzak yoldan, gelmiştir.
Neler görmüştür, neler,
Sevişmistir, akarsularla,
Gelmiştir, bir bağa,
Torun vermiştir, o toprağa....

Doğan güne hükmüm geçmez
Aşk'ı anlamayanlara, nefesim yetmez
Bu dünyaya gelen, ne yaptığını bilmez
Ağlarım, gözlerimden yaş gelmez.

Bağlamışım gönlümü, meh-i hûban yârime,
Açar suphdem güller, sevdâm yolları bağlar.
Taa ezelden ebede, aşığım ben yârime,
Bu yürekte aşk yatar, sevdâm sevdânı bağlar.

Sen sevgili
Erişilmez olan, ama bende olan
Sen sevgilerin özü
Sen sevenin gözü
Sen miski amber kokulu
Sen şefkatlerin hası

Nasıl hayaller kurdum, senin için.
Ulaşılmaz tabûsun, benim için.
Bir gül bahçesi oldum, senin için.
Sözlerin zehir olur, benim için.

Bahar dalları açmış
Tabiatta bir hareket başlamış
Ama sen yoksun...

Koyunlar yavruları ile oynaşmış
Doğa birbiriyle barışmış

Sen benim, bir tanemsin.
Nabzımda atan nabızsın.
Yürüdüğüm yollarda, sen varsın.
Aldığım her nefeste, sen varsın...

Seninle doluyum, her anımda.

Sormasan hatırımı, yâdlara atsan,
Köz olan ateşimi, yeniden yaksan.
Sevmiyorum! diyerek, öteye itsen,
Sevme beni ne çıkar, sevsen ne çıkar.