Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Kuşların kanadını, kanadıma bağladım
Her gece için için, yaşlar döküp ağladım
Bağrımı ateşlerle, korlarla hep dağladım
Her gece için için, seni andım ağladım..

Ben insanım.
Düşeni kaldırırım.
Yoksula yardım ederim.
Yetime kol kanat açarım.
İyilikte yolumu şaşarım.

Sen, bana bunca nimet verdin.
Bir hayat verdin, kocaman.
Canından can, nefesinden nefes.
Şevkâtin en ulaşılmazını.
Sevginin uçsuz bucaksızını.

Önce bir kor olur, sarar seni.
Gözlerde buluşur, yakar seni.
Benliğin tutuşur, çıra olur.
Duyguların seni aşar, bir sel olur.
Gece mi? gündüz mü? Bir devinim başlar.

Bana bakıpta, güzel değilim diye,
Yargılama beni insafsızca.
Yaratan yaratmış, beni isteyerek.
Bul o bedenin, arkasındaki güzelliği.
Hangi güzel kalmış, sonsuza kadar.

İşte gidiyorum, bahtı karalım
Ağla benim için, ağla maralım
İşte gidiyorum, gönlü karalım
Karaları giyin, yaslara bürün...

Bir adam arıyorum.
Gözleri yeşil, saçları simsiyah olacak.
Denizden uzak düştüğüm zaman
Gözleri yosunları,
Saçları simsiyah geceleri hatırlatacak.

Aşk denilen bu yolda bin paraya satıldım,
Kedere maya olup hicranlara katıldım
Seni sevdiğim için Fizan’lara atıldım
Ceylan gözlüm sor beni, al sinene sar beni..

Gün olur ki, seversin
Gün olur ki, küsersin
Bir kavgadır ki, yaparsın
Sen neyi, nerede ararsın? .

Bir dolaptır ki, beygiri sensin

Ara beni, Rahman'da.
Ara beni, tenhalarda.
Ara beni, tüm canlılarda.
Ara beni, sonsuzluğun kucağında.
Ara beni, aşk çiçeğinin özünde.
Ara beni, sevenlerin gözünde.