Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Gençliğimin baharında, tanımıştım onu.
Deli dolu bir rüzgar gibi, dolmuştu içime.
Bir hayat vardı, upuzun önümde.
Paylaşmıştım her duyguyu, doyasıya.
Sevgiydi, içimizde açan, tohumlanan.
O sevgi iki çiçek vermişti, aşkla.

Gönül sultanım güzelim sensin
Bırak bu ömrüm aşkına kansın
Bahtım bahtına hep sana yansın
Gönlümün eşi güzeli sensin..

Canımsın sen benim.
Yaşarsın ruhumda.
Kanımsın sen benim.
Akarsın, damarda...

Mavi gözlerine kurban olduğum
Kurduğun Vatanı ele sattılar
Tarikatlara hep para döktüler
Sen kazandın onlar yiyip yuttular

Halkla alay edip koyun saydılar

Yaradan Tanrım, şahidim olsun.
Her bir gözyaşım, sana göl olsun.
Her bir feryadım, sana ses olsun.
Bütün niyazım, kalbine dolsun..

Yüreğimden, damla damla akıyor
Ellerim, kanıyor.
Ruhum, bu acıya nasıl, dayanıyor
Her zerresi, ruhuma damga vuruyor

Geçti bütün ömrüm
Bir siyah göz uğruna
Bitti ömrüm
Bir kumral saç uğruna
Heyhat! ....
O güzel günler, bir yana

Hani gönül sever ya.
Hani seven gelir ya.
Hani yüzün güler ya.
Hayat böyledir işte...

Hicrân...

Yüzü güleç, gâmzeli yâr,
Atma beni hicrânlara.

Emperyalizmin korkunç maskesiyle sırıtan
İnsanlara demokrasi götürmeye çalışan!
Kendi insanından başkasını düşünmeyen
İnsan hakları deyip, insan hakkı çiğneyen