Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Ötme bülbülüm ötme! başım hiç de hoş değil
Vur mızrabı kalbime, ilâç ona kâr değil
Acın çakılı başa, git demek kolay değil
Vızıl vızıl vızıldar, arı bal olmayınca.

Bir ihtirastır ki, titretir
Benliğini, o an senden alır
Volkan olurda, yakmadan bitirir
Seni alır bu dünya'dan, başka yere götürür,
Bedenler birbirlerine kilitlenir,
Çilingiri, nereden gelir? ...

Korkuyorum, seni sevmekten
Korkuyorum, sana bağlanmaktan
Sevipte, sevilememekten
Arzu edipte, arzu edilememekten
Sevginin yollarında, yalnız kalıp,
İhânete uğramaktan.

Alt kimlik!
Üst kimlik!
Orta kimlik!
Mozaik!
Boğulduk artık kimliklere!
Böl beni böl!

Sonu bu aşkın, hicran olacaksa
Bırakıp gidersen, bende güller solarsa
Özlemin bir yangın, tutuşur içimde.
Gelemem kendime, bende yıllar aksa da.

Yanarım kül olur, bedenim.

Bir tek sen yanmayasın, ateşle geldim sana,
Bacadan tüter duman, içimde alev yanan.
Eşin benzerin yoktur, ab-ı hayatsın bana,
Meftununum yâr sana, hadi gel kollarıma.

Yolumun yoldaşı ol, al canına sar beni
Rüzgarım güneşim ol, yak beni kavur beni
Canımın cananı ol, ninninle uyut beni
Sensizlik ölüm bana, al canına sar beni...

Ayrılık bir ok.
Sen bunu iyice kafana sok.
Kimseden, fayda yok.
Bu dünyada, gerçekten seven yok.
Ayrılıklar ise, çok mu çok.
Sevenin ise, elinden tutan yok....

Seni düşündüm, batan günün üstüne
Seni düşündüm, yağan nur'un üstüne
Seni düşündüm, güzel sözün üstüne
Çağlayanım oldun, yağansın üzerime.

Şansım açan güneşler üzerine

Bayramdan bana ne
Kapımı çalan yok ki!

Yalnızım, üzgünüm
Hatırımı soran yok ki!