Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Kırmızı bir gül idim,beni harlara kardın
Şu ölümlü dünyada,beni yoklara sardın
Geleceğim dedin de, gittin soysuza vardın
Kul oldum yollarında, sözde kıymet bilmedin.

Ahuzârım sanadır, bir gül bile vermedin

Yâr yüzünde, bir ben olsam
Tutar mısın söyle beni
Her sözünde, bir can olsam
Satar mısın söyle beni.

Aşk yolunda, heder olsam

Sert bir dağmıyım ki, çarpan kırılır
Bende bir insanım, arzu kovulur
Aşk yarası söyle nasıl sarılır
Sahte aşk kısadır, yalan savrulur.

Anlık ilişkiyi, sevgi sanıyor

Mutfakta isyan çıktı, bomboş tencere tava,
Yalan yalan üstüne, atıyorsun hep hava.
Hangi vicdana sığar, nasıl yaşarsın sefâ
Millet suskun bir deniz, basıyorsun hep hava.

Vadim kadar yemyeşil
Okyanus kadar masmavi
Aşkın yolu olan o gözler
Gözlerim gözlerini özler.

Sen benimle olsaydın, çöllerde kum olsaydım,
Gönlümün pınarından, çağlayanlar sunsaydım.
Kızgın kor ateşlerde, rüzgarları salsaydım,
Hayalleri bırakıp, mutluluğa bansaydım.

Çok zamandır seni, bekledim durdum,
Canımın tek eşi, sahibi sensin.
Gelen geçenlerden, hep seni sordum,
Gönlümün tek eşi, sahibi sensin.

Ben seni severim, canımdan candan,
Beklerim yıllarca, şikayet etmem.
Kimse kıskanmasın, aşkımı benden,
Yeminim olsun ki, gönlümden atmam.

___________Bu gece.....
Her geceden, daha muhtacım sana
Buram, buram içime
Yayılıyor hasretin

Çağırmıştım kalbime, sonsuz arzuyla
Çağrım yarım kaldı, duymadın
Duymadın, çığlıklarımı, hissedişlerimi
Arzularımı, duygularımı duymadın
Hiçe saydın, anlamadın
Anlamadın beni, sevgilim