Nurdan Elver Şiirleri - Şair Nurdan Elver

Gözlerimde rüzgarlar
Masmavi fırtınalar
Düşünceler alabora
Söyler misin kimsin sen?

Beynim tırmalanıyor

Sabahın soğuk ışıklarıyla
Uyanıyor gökyüzüne sevdam
Kar yağmamış, yağmur yağmamış,
Dolu hiç yağmamış.

Buruk bir rüzgâr esiyor,

Düşün bir;
İnsan bir şiir için yaşasa
Doya doya,
Bir şiir için sevse
Doya doya.
Bir tutku olsa yaşamak

Ben en çok senin ellerini sevdim;
Parmak uçlarını, avuçlarını hatta.
Ben en çok senin ellerini sevdim;
Kalem tutan, yazan hatta.
Ben en çok ama en çok senin ellerini sevdim;
Ekmeğini taştan çıkaran, yaratan hatta.

Sanki sabahlar soluksuz
Sensiz.
Sanki güneş doğamıyor,
Rüzgar esemiyor,
Nefes alamıyor sabahlar sanki,
Sensiz.

My nose is tinkling
On over-excited musks.

Nesting in heart
Captured to a scent.

Tükenmedi duygular, bitmedi
Aşkım.
Bitmesi beklenemez;
Böylesine derin bir duygunun.

Ancak durulur belki

- Tak tak tak!
Hu hu, kimse yok mu?
Benim adım Âşk,
Aç gözlerinin kapaklarını!

- Tak tak tak!

Ich bin.
Aber ich habe mich nicht.
Darum werden wir erst!

Ich bin bei mir.
Aber ich bin nicht wie ich seien soll.

Her halinle
Her probleminle
Her surat asışınla
Her ne kadar
Sevmesen de...
Bir gülüşünü