Kopardigimiz,
Takvim yapraklari
Hic insaf etmeden bize
Giden ömrüde
Yalan ediyordu.
Bunca mesafenin
Özlemin ardindan
Bir seylerin
Degistiginden emindim.
Ama degisen, sen degildin.
Aslında,kırılgan bir çocuk gibi değildim.
Şimdi, senin her sözüne kırılıyorum.
Çünkü seni, kendim gibi bilmiştim.
"Utanma aglamaktan "
"Istersen icinden agla "
"Istersen disindan agla "
"Istersen aglarken gül "
"Istersen gülerken agla "
Besle ruhunu,
Ne olur, yalniz birakma beni .
Yoksa!
Seninle
Kalabaliklasiyorum.
Sonrada, toparlayamiyorum
Seninle dagittigim kendimi.!
Yürek sesin
Bagirmaya baslamissa
Bir kere
Cigligini sana duyurmaya
Basedemezsin onunla !
Farkinda, degildin.
Kapilipta öfkene,
Onun cani diye yaktigin,
Aslinda kendi canindi.
Bunu,
Yanginindandami anlayamadin? ...
Belki de bayramların en tatlı heyecanı;
Gelmelerinden umut kesmek üzere olduklarımızın
Aniden kapımızı çalmaları umududur..
Bir daha sana,
Canim demeyecegim asla!
Cünkü,
Her canim deyisimde
Yaklasip acimasizca
Büyük gayretle
Öyle ince ince;
Hesabi yapilmaz askin:
"Gönül borcun olmasa ona "
Bir yürek alacakli telasiyla
Vurmazdi kapina.!
kalemine sağlık
“Yere” mim olmadan “yâre” lam olmaz.
Görmemişken bile, yüreğim kaldıramaz.
Cemalini göreyim, cennetten de geçerim
O Kevser şarabını, sonsuza dek içerim.