Nuh Karaaslan Şiirleri - Şair Nuh Karaaslan

Martıların sevgisi;
Simitlerin bitimine kadardı.
Peki ya;
Konuk olmalar…
Kurum kurum kurulmalar…
Başları havaya dikmeler…

Anı yaşa;

Anı yaşama...

şairlerin duyulmaz
iç sesi ise
ş i i r

sesizliğidir
imlâsında ki

............... ları ilk kullanmaya başladığımda;
bir arkadaşımdı bana atfen;
konuşturdun yine,
............... ları demişti.
Konuşturmuştum, evet!
Konuşturmasam olmaz mıydı?

Ökse otu, ökse otu;
Şiir olsun da yürek dağlasın!...
Çekem otu, çekem otu;
İç çektiğimi bilsin yâr...
İçin için,
İç çektiğimi bilsin!..

serseri bir
dom dom kurşunu kapımda…
vurulmadan,
kan kaybı!

durup dururken
hiçbirşey yokken
aklıma geliyorsun
ve ben
-gülumsüyorum-
-iyi oluyorum-

Yorgun şehrin;
Pabuç eskiten sokaklarında,
Seğirtmeden, öylece yürüyorum…

Gün,
Akşam kızıllığına yakın.

Şair;
Bilinenden bilinmeyene,
Herakles'in on iki işini üstlendi.
Kâğıdı papirüs yaprağı,
Kalemi kömür karası,
Geleceğe endeksli, hunisiyle;

zamanın
zamanın ötesindeyim
çağıyorum
insanları olayları
herkesi herşeyi yanıma