Nihat Gülle Şiirleri - Şair Nihat Gülle

Babası anlatmıştı bilgelik bilincini
İlahi birliği, Allahın varlığını, birliğini
Küçücük zekasıyla soluksuz dinlemişti
Can kulağıyla duyduklarını anlamıştı
Bir büyük gerçeği aklıyla ruhuyla kavramıştı
O gece rüyasında cenneti görmüştü

Bazıları içerisinde kurumuş bir gül yaprağı taşırdı
Kimi çabuk gel özledim anlamında ucunu yakardı
Kimi karanfil kimi parfüm mis gibi gül kokardı
Pembe mavi renkte olurdu ah o ölümsüz aşk mektupları

İçinden resim çıkardı,kimi asker oğluna harçlık koyardı

Dinle sevgili tan yeri ağarırken uyan aç pencereni
Seher vakitlerinde kuşların o doyumsuz neşesini
Rüzgarında danseden yaprakların hışırtısını
Güllerin sedayla uyanıp parfümler sürünüşünü

Bahar doğanın,gençlik insanın coşkusu

Seni sevmek bir kaynak suyundan kana kana içmek
Seni sevmek çisil çisil bir yağmurda ıslanmak
Seni sevmek aşıklar yolunda kol kola yürümek
Seni sevmek rüzgar olup saçlarını okşamak
Seni sevmek okyanusların maviliklerinde dolaşmak
Seni sevmek kömür karası gözlerine dalıp gitmek

Bir hayal nehrinde akıp gidiyordu güzelliğin
Aradım düşlerimde seni yıllarca ah nerelerdeydin
Yalnız gülüşünle ışıyordu sensiz geceler ışık yanmadan
Aslında duman tütmez gönülde aşk ateşi olmadan

Bir zaman makinasıyla geçmişe ışınlandım

Bu sana son kez bakışım belki de gül yüreklim
Son kez okşayışım saçlarını ruhu özelim
Gözünden süzülen yaşları son kez silişim
Son kez dudaklarının kıvrımlarında gezişim

Ellerini son kez avuçlarıma alıp, öptüğüm

Gençlik ve özgürlük şarkıları bitmesin
Martılar çığlık çığlığa aşkımı ilan etsin
Her sevgide ayrı bir tat, huzur aransın
Güzel seven,nazınada katlansın

Bahar gözlüm gül dudaklım nerdesin

Kan çiçekleri açmış yârim gül goncası lal dudaklarında
Hayalim dolaşır gül yaprağı dudakların kıvrımlarında
Dudaklarımın izi kalmış o petek balı yanaklarında
Aşkım biriciğim gözüm kaldı o hülyalı bakışlarında

Kan çiçekleri açmış gül dudağın nazenin yapraklarında

Bu sana son kez bakışım belki de gül yüreklim
Son kez okşayışım saçlarını ruhu özelim
Gözünden süzülen yaşları son kez silişim
Son kez dudaklarının kıvrımlarında gezişim

Ellerini son kez avuçlarıma alıp, öptüğüm

Önce gözlerin girdi düşlerime taparcasına
Bir kanunsuzu kırbaçlar gibi loş zındanlarda
Sonra ellerin uzandı yüreğime koparırcasına
Yaralı bir kuşu avlar gibi hoyratça gökyüzümde

Önce endamın girdi hayallerime, güneşim tutulurcasına