Nezaket Toraman Şiirleri - Şair Nezaket ...

Rastlantıma lanet mi desem.
Yaşantıma şükür mü etsem.
Giden ömre yaşanmış mi desem.
Yoksa yeni bastan doğdum mu desem.
Canimi açtığım el olur mu ki?
Seni aradığım doğrumuydu ki,

Güneşle mi konuştun yoksa!
Hep aydınlık kalacağını mı söyledi sana?
Doğruyu sadece o söyler biliyordum ama;
Bil ki güneşinde bilmediği bir gerçek var
Ömür yarılanmış mevsim sonbahar,
Bilmiyor mu ısıtamaz ki artık.

Artık şiir bile yazamıyorum, biliyor musun?
Senin yokluğun da
Sevgi duygularım yok artık.
Baharla beraber başlamıştı yaz sıcağıyla yok oldu
Düşünmeye ihtiyacım var.
Kafam çok yoğun düşüncelerim darmadağınık

Ağaçların meyve ye durduğu aydı,
Seni tanımam..
Nasılda etmek istemiştim yürekten,
Bir tango bir vals..
Selam vermiştim masumca gayet,
Düşünmemiştim gerçeği,

Mutluluk olsun senin adın..
Benim olsun mutluluk..
Sevgi olsun senin adın..
Benim hiç sevgim olmadı..
Gül olsun senin adın,
Güzelliğe hasretim çünkü..

Ne baharlar gördüm ne yazlar,
Neden hiç birisi aklımda değil?
Oysa sanki bu gün varım,
Sevgi nerde hayat bu mu?
Bir lokma ekmek bir yudum su mu?
Olmaz içimdeki fırtına üşütüyor beni..

Bir sabah uyanırsın
Yaşamın tersini görürsün
Tıpkı gündüzün tersi gece siyahı gibi..
Bir insan tanır çok inanırsın
Şımarttırsın , seviyor sanırsın
Aşk zannedersin yazık olur,

Öyle olacak nerden bilirdim
Yalnız kalacak ince narin bir fidanken
El elinde rezil olacak
Nerden bilirdiki böyle olacak

Sakin akan ırmak gibi berak

Ne oluyor böyle bana?
Hüzünler bırakmıyor..
Yıldızla güneş karıştı,gecem gündüz olmuyor..
Ruhlar bedenden ayrı, gönül sevgiliden..
Aşk mı dersen zaten yoktu
Irmaklar susuz çöllere uydu..

Daha sen yokken yaşam kavgam,
Başlamıştı benim..
Daha sen yokken oğlum,
Özgürlüğüm çalınmıştı
Daha sen doğmamışken oğlum
Yokluğuna alışmıştım