Sonbaharım bitmeden söyle,
Kış mevsimi gelmesin..
Yeni baharlar istiyorum,
Kavurucu yaz mevsimi gelmesin..
Seni düşünüyorum hep umutsuzluk gelmesin
Son mevsim son günümüz mutsuzlukla geçmesin
Biz aşkı konuşurken,
Yetişmedi kelimeler.
Çiçekler bizi dinledi vazoda.
Bense seni dinledim.
Ulaşılmazdı bu sevgi,
Sevgi değil bir tutkuydu belki!
En sevdiklerini bile,
Unuturmuş insan gün gelirde!
Her gece yalnız, düşündüğün de
Bir sevda vardı delice
Birde ondan ötesi dersin!
Ötesi dedim ötesi uzaklardı,
Uykudaysam uyanmaya başlarım..
Bir sevgiyi yaşamak için,
Yeni güne başlarım...
Yeni günde yeni umutların peşinden,
koşarcasına yaşamaya başlarım..
Sevgilim unutacakmış varsın unutsun..
Hayat defterini açtım bir kere,
Doldurdum içine sevinçle hüznü.
Başını kaldırıp bakmadın bile!
Defter de yerim yokmuş görmedin diye,
Bense yeniden yazmak istedim
Ben bu oyunu bozmak isterim..
Yorgun değilim bu sevgiden
Ben hayatı seninle ölçtüm.
Hep ölçülerim uzun geldi.
Ben sevgiyi su yüzünde yürüttüm
Batmasın diye dualar ettim.
Yıllar var ki bir dehliz gibi gizliydi..
Yine bugün hüzünlüyüm
Eskiyi düşmekten mi yoksa!
Yenisini harmanladım oysaki
Eski ile yeni belki güzelleşir diye hayatım;
Sabah ezanları kadar saf olsun
Şafak varkinde ki deniz gibi berak,
Elimde bir gül tutuyorum.. karşımda bir derya deniz.. uçsuz bucaksız,Düşüncelerim gibi diyorum.. dalmak istiyorum sanki biraz serinleyecek miş gibi..
korkuyorum, ya düşüncelerim de olduğu gibi çıkamazsam.. vaz geçiyorum yürüyorum yolun gölgesini seçmişim hava oldukça nemli bir kokuyla irkiliyorum,, bakıyorum yasemenlerin kokusu, ne de güzel miski amber dedikleri bu olmalı diyorum..
güller kadar güzel kokuyorlar neredeyse. hem de fazladan her tarafa çömertçe yayıyorlar kokularını.. hiçte bencil değiller..
Senin kokunu hissediyorum..yürüyorum kaldırım engebeli.. bu gün pabuçlarım da rahat değil düşüncelerim gibi neden se.. bir çocuk, bir kadın, birde erkek masada oturuyorlar.. galiba pastane diye bakıyorum evet evet görüyorum pastane önündeler..
Bir kalem aldım elime,
Bir tuval..
Geceler boyu yalnızlığımın,
Resmini çizdim..
Her gece çizdiğim,
Bunca emek bunca zahmet...
Gidişinle sarsıldı bu kent,
Ardından artçılar yaşıyordu hasretle bu kalp.
Dönmeyince sen depremler oldu.
Yıkıldı bu kent..
Yürek parçalandı dağıldı her bir tarafa,
Her şeye,her şeye hesap sorarak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!