Sustum senin her bir haline
Ne sabah delirmelerin
Ne gönlünün göğermesi titretir yüreğimi
Gönül dalım öyle kırık ki
Ne aşı tutar ne sürgün verir
Ben ölüyüm şimdi
Sen ey can bildiğim yar
Bana gelmeye gönlün mü kalmadı
Bensiz kalmaya yeminlisin
Semada ışık ışık
Çıktığımız nirvanalar
Kalbim yine anda durdu
Katmerli güllere veda ederken
Gidiyor şu gönül bak usul usul
Tarife uymayan sevgi verirken
Yoruldu tükendi öldü bu gönül
Senden başka kimim vardı ki benim
Ömür Denilen Şey De
Doğdum
Baharın en can alıcı günlerinde
Ilık bir günün ezan ile sela arasında
Kaderciliği öğrettiler biz yaşarken
Kolaya kaçmaktı belki böyle düşünmek
Yirmidört saat yetmiyor seni yaşamaya
Hiç gitme yanımdan bir adım öteye
Seninle arama ve bile girmesin
Sen ve ben değil , biz olalım
Olmuyor sensiz
Bu gece ki düşümde sevgiyle kucakladın
Güllerin pembesiyle başıma taçlar taktın
Gözlerime bakarken sımsıcak sarmaladın
Nasıl mutluyduk bilsen sanki gerçek sanırsın
Aşka inanç kalmamış yaşayıp gidiyordum
Kapat gözlerini,
Baharı al kollarına dön.
Hadi dön
Hüzün de olsa adı bahar şimdi,
Dön hadi
Dön hayat uykuya dalmadan önce,
Bir kadın tanıdım hiç büyümemiş ruhu
Bakışı ceylan, fıtratı aslan olan
Konuştuğunda kelimeler şekerpare tadında bal olan
Tuttu mu çocuksu keçi inadı
Öldürsen kararından vazgeçmeyen
Hani Allah için çokça adil olan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!