© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
KUCUK ISTAVRITIN OYKUSU
Kucuk istavrit yiyecek bir sey sanip
Hizla atildi capariye
Once muthis bir aci duydu dudaginda
Gumbur gumbur oldu yuregi
Sonra hizla cekildi yukariya
Aslinda hep merak etmisti
Denizlerin ustunu
Neye benzerdi acep gokyuzu
Bir yanda buyuk bir merak
Bir yanda olum korkusu
'dudagi yariklar' denir,sanslidir onlar
Hani gorupte gokyuzunu, insani
Oltadan son anda kurtulanlar
Ne care! balikcinin parmaklari hoyratca kavradi onu
Kucuk istavrit anladi: YOLUN SONU!
Koca denizlere sigmazdi yuregi
Oysa simdi yuzerken
Kucucuktu yesil legende
Cansiz uzanivermis
Dostlarina degiyordu minik yuzgeci
Insanlar gelip gectiler onunden
Bir kedi yalanarak baktigozunun icine
Yavasca karardi dunya
Basi da donuyordu
Son kez dusundu derin maviyi
Beyaz mercani bir de yesil yosunu
Iste tam o anda egilip aldim onu
Yurudum deniz kenarina
Bir opucuk kondurdum basina
Iki damla gozyasindan ibaret
Sade bir torenle saldim denizin sularina
Bir an oylece baka kaldi
Sonra sevincle dibe daldi
Gitti, tum kederimi sokup atarak
Tesekkurude ihmal etmemisti
Bir kac degerli pulunu elime, avuclarima birakarak
Balikci ve kedi saskin baktilar yuzume
Sorar gibiydiler neden yaptin bunu diye
' bir gun dedim bulursam kendimi, yesil legendeki kucuk istavrit kadar
caresiz, son ana kadar hep bir umudum olsun diye '
ÖYKÜ İŞTE BUDUR
YAKACIKSPOR
güneydoğunun en güzel ve en şahane şehri