© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Baltalar Köyü, Sivas’ın Şarkışla İlçesine bağlı, Dağıstan kökenli “Lak” (Gazi Kumuk) halkının yaşadığı bir köydür. İmam Şamil’in 1859 yılında Ruslara tesliminden sonra göç eden yedi aile buraya yerleşmişler.
Laklar ilk geldiklerinde kuyumculuk, bakırcılık, kalaycılık ve eyer yapım işleriyle uğraşmışlar. Osmanlıya geldiklerinde belli bir süre sanatlarına devam etmişlerse de zaman içerisinde çeşitli zorluklar ve imkânsızlıklardan dolayı bazıları tarıma ve hayvancılığa yönelmişler. Bazıları da şehre göç ederek sanatlarını sürdürmüşler.
Büyüklerin anlattıklarına göre Laklar, Baltalar Köyüne, Dağıstan’daki on üç köyden gelmişler. Gelenler, Dağıstan’daki köylerinin veya sülalelerinin ismini lakap olarak kullanmışlar.
Günümüzdü bilinen bazı isimler şöyledir: Gumici-Zagar Bagir Curtasi Sara’cu Hurukullu, (Hurukul Köyünden) Buhsanakli (Buhsanak Köyünden) Kaliyokuhul
Baltalar Köyünde uzun zaman Lakça konuşulmuş, örf ve adetler Dağıstan’daki gibi devam etmiş. Ancak köyden şehre göç ve Türkiye’de Lak yerleşim yerlerinin çok az oluşu, dolayısıyla dillerini kullanamayarak zamanla unutulma noktasına gelmiş. Halen maalesef aksakallıların dışında Lakça konuşan kalmamıştır.
Sivas İline 65 km Şarkışla İlçesine 22 km uzaklıkta bir Lak Köyü olan Baltalar Köyü, vaktiyle iki Mahalleden oluşuyormuş. Bugün hane sayısı 20’nin altına düşmüştür. Zaman çok fazla şey alıp götürse de bugün hala köyde yaşatılan örf ve adetleri, yemekleri ve atasözleri, düğünleri ve bayram şenlikleri Dağıstan’dakine benzemektedir.
Baltalar çocukluğum, dünyaya gözümü açtığım yer, kekik kokusunu ilk aldığım ve insan olduğumu ilk öğrendiğim, ilk ağladığım ve ilk güldüğüm yer.
Gülleri ve çiçekleri, çiğdem ve nevruzu il gördüğüm, tanıdığım, güneşin ve güler yüzün ne kadar güzel olduğunu ilk anladığım, güzellikleri özümsemeyi ilk öğrendiğim, yağmurlarında ilk ıslandığım, umutlar beslemeyi öğrendiğim memleketim benim.
Geçmişini rahmet ve minnetle yad ediyorum.