Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Agüzin Eye Dündar 09.07.2008 - 16:49

Neler çağrıştırmıyor ki. Işık içinde yatsın.Hayatıma çok katkısı olmuş, gençliğimin en değerli öğretilerini kısa bir zamanda kalbimle beynime ortak kullanım alanına armağan eden değerli insan. Eniştem sevgili eşi Şükran Akın Üstün (KARDEŞ ÇOCUKLARIYIZ) Şuşu deriz. Evlendikleri yıl en parlak dönemini yaşayan bir tiyatro sanatçısıydı.Aşkı için herşeyden vaz geçti.Siteme bir resmini astım albümüme. Molier in Cimrisinde Agah Hün ile. Muhsin Eertuğrul ve Küçük Sahnede çok değerli ekiplerle çalıştı. Çok yetenekli ve sahneye yakışan bir genç kadındı prenses gibi.Hala öyle.Sevgimle.kısa bir açıklama geçmek istedim.



Sevişmek Var

'Bütün yüreğimle Şükran´a'


Senin tükendiğin sokaklar hep bu korku
sokakları
Bu çağrışımlar eski dünyanın çağrışımları
Dökül bana bak ne büyük bir duygu oluruz
Konuşur gibi bakmak bu eski huyun senin
geçmiş duvarlarında
İçimi veriyorum benim içim bu
Gel ver seni
Bu apayrı düşündüklerimden

Durup dururken gitmek
Neresi daha iyidir benim sabahlarımdan
Benim karanlık gecelerim hep sende yorgan açar
gün ışığına

Gel de inan şimdi ayrılma duygusuna
Beni sen doğuruyorsun yeni baştan
Yeni evrenler görüyorum her göz açışta
Kır yüreğimi toplumun iki insanı var
Biri sen biri de ben
Konuşur gibi susmak
Bir üçüncü sevgidir başlıyor aramızda
Beni sevgi yapan sendeki yüreğim
Tutup çıkıyorum bir kibrit yakımı saçlarına

Gel ver seni
Sen ben ol
Ustaca bir duvar öreyim çevrene
Bir bahçe insan çiçeklerinden
Daha bir bulut ol
Yağ üstüme sulu sepken
Döktüğüm kanların ikindisinde
Daha bir can ol
Neresi daha iyidir benim sabahlarımdan
Gel ver seni
Sevişmek var

Nevzat Üstün