Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

SEVGİLİ PEYGAMBERİM

Aydınlandı gönüller, getirdiğin nurlar ile
Âlem kendini buldu, yeni baştan seninle.
Sen ki âleme rahmet, yaratıldın bilirim.
İlahi nurdan doğan, Sevgili Peygamberim.

Kimse bilmese de,
Seni, her halinle bilen,

Hücrelerine hayat,
Gözlerine fer veren,
Damarında kanı gezdirip,

Ağlamak bil çare değil, şükür ile gerek secde,
İnkâr isyan olur afet, iman deva cümle derde.
Gaflet basar cehl kör eder, bilemezsin hak nerede
Gelen gider, giden gelmez, ölüm kol gezer her yerde.

Uyanmak gerek uykudan, gelip çatmadan en son an,

Mazlumun kanı akacak,
O kan zalimi boğacak.
Yahudi sonun gelecek.
Sabır Ey Filistin, sabır.

Varsın aksın, temiz kanın,

Selam selamı sevene,
Selam selamı bilene,
Selam selamı verene,
Selam olsun, bizden selam.

Selam selama uyana,

Umutları aşkın, hedefi büyük,
Ahlak ve Adalet, taşıdığı yük.

Silahı kalemi, sermaye sevgi,
Boşuna arama, bulunmaz dengi.

Şimşekler,
Bir birini kovalıyor,
Karanlıkları kovmak istercesine,
Yırtıyor, göklerin güneşi esir alan,
Kara koyu perdesi, rahmet yüklü bulutları.

Zalim nefis, kalbe atmış tohumu,
Sezemedim, bu karanlık oyunu,
Hayvanlardan almış meğer huyunu,
Nedir çektiklerim, nefsin elinden?

Şeytanla bir olup, tuzaklar kurdu,

Kendini bir şey sanıp, ne diye övünürsün,
Hayvani zevkler için, nefsine yenilirsin.

Bumudur insanlıktan, anladığın tek mana,
Böyle davranır isen, yazık olmaz mı sana.

Ne güzeldir Allah’ım, beytine gidebilmek,
Sıyrılıp mansıplardan, ihrama girebilmek

İnsanlığın İslam’la, tanıştığı yerlerin
Yüz sürüp toprağına, rızana erebilmek.