Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

İman edip ibadetlerini yerine getiren bir mümin için, ahlaklı ve adilane yapılan her iş ibadet sayılıp AHİRET SERMAYESİNE DÖNÜŞÜR.

Mümin cenneti dünyada kazanacak ise, HERKESTEN ÇOK ÇALIŞMAK ZORUNDADIR.

AHİRETİNİ DÜŞÜNEREK YAPTIĞI DÜNYA İŞLERİ DE EBEDİ CENNET SERMAYESİ OLUR.

Gönül garip bülbül, kanadı kırık.
Çaresiz, tükenmiş, hali perişan,

Dilindeki türkü, hüzün hıçkırık.
Geçmişten kalmamış ne nam ne nişan.

Kanun dediğin ne ki!
Sanki bir örümcek ağıdır,
Ancak güçsüz sinekleri yakalar.
Deler geçer tanımaz onu güçlü sarıca arılar.

Hükmetmek için adilane,

Hüccac ile, vakfeye gel,
Cemeratta ol coşkun sel,
Mazlumine sen cömert el,
Varsın körşeytan çatlasın.

Safa durun, dizi, dizi,

Sütten çıkmış ak kaşık yok,
Günahların gör ki ne çok.

Bizler gafil insanlarız
Maalesef ki Hak sözlere,
Çoğu zaman karnımız tok.

Kötü ve kötüler olmasa!
İyilik ve iyiler nasıl belli olacak?

Kainatta karışık yaratılmış olan zıtlardan
sen kötünün ve kötülüğün tanınmasını sağlayan iyi ve iyilerden ol.

Muhataplarımız kimlik ve kişiliğimizi gösteren ruh aynamızdır.
Kendimizin bile tanıyamadığımız gerçek karakterimizi muhataplarımızın mukabele aynalarında görebiliriz.

Kendimizi beğenecek ve savunacak bir fıtratta yaratılmış olduğumuz için, her hatamıza bir bahane, her kusurumuza bir özür, her günahımıza bir fetva bulup, her zaman yaptığımız gibi kendimizi kandırarak aklayıp paklayabiliriz.

Fakat davranışlarımızdan zarar görüp rahatsız olan veya fayda görüp memnun olan muhataplarımızın tepkileri gerçek kimliğimizi görmemize yardımcı olurlar.

Dost istersen kendine, yetmezmisin sen sana.
Gerçek bir dost oldunmu, bakıver kalp aynana.

Kalplerin çırpıntısı, Senin aşkından ise,
Sevdaıların için, hiç sebep yok yeise.

Denizler dalgalanır, aşkınla coşup taşar.
Ebede muştak gönül, Senin aşkınla yaşar.

Kalem tutan ellere,
Kelepçe reva görülür ise! .

Tetik çeken ellere,
Davetiye çıkarılmış olmaz mı?